شناسایی و اولویت بندی نیازهای فردی کارکنان مؤثر بر ارتقا مسیر شغلی آنها در فرودگاههای استان مازندران

در دنیای امروزباتوجه به گستردگی رقابت و پیشرفت های تکنولوژی، بایدکارکنان را بر آن داشت تا به مهارتهای خود بیافزایندو از عقب ماندگی فردی جلوگیری نمایندو موجب بقاو بهبود عملکرد سازمان شوند. عدم رفع نیازهای مختلف کارکنان در سازمان به شکلهای گوناگون از جمله پایین بودن بازده کاری ، کاهش کارایی ، پایین بودن میزان اثر بخشی ، عدم تحقق برخی از اهداف سازمانی و ... خود را نشان می دهد. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی نیازهای فردی کارکنان موثر بر فرایند ارتقا مسیر شغلی آنها در فرودگاههای استان مازندران است. مطالعه حاضر، یک پژوهش کاربردی و از نوع پیمایشی است که برای جمع آوری داده های مورد نیاز از هر دو روش کتابخانه ای و میدانی(از ابزار پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری شامل کارکنان ، کارشناسان و مدیران فرودگاههای استان مازندران می باشد که نمونه ای به تعداد 20 نفر آنها به روش طبقه بندی شده به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اندو از تکنیک AHP برای رتبه بندی هر یک از نیازهای فردی کارکنان موثر بر ارتقای مسیرشغلی آنها استفاده شده است . براساس نتایج پژوهش حاضر،عوامل زیستی بهترین نیازهای فردی وحقوق ودستمزد بهترین عوامل زیستی و ارتباط با دیگران بهترین عوامل اجتماعی وکسب موفقیت بهترین عوامل خود شکوفایی موثر بر فرآیند ارتقای مسیر شغلی می باشند.

کلیدواژه ها:

نیازهای فردی کارکنان ، ارتقای مسیر شغلی ، فرودگاههای استان مازندران