تاثیر هوش های چندگانه بر روش های یادگیری

اساس نظریه هوشهای چندگانه، محترم شمردن تفاوتهای افراد و تنوع فراوان روش های یادگیری است. معلم، به ویژه معلم ابتدایی، باید بداند که روشهای تدریس برخاسته از یک هوش، روش معمولی غیرخالق است، ولی اگر در آن، از سه تا پنج نوع هوش استفاده شده باشد، توسعه یافته و نوآورانه محسوب می شود و اگر از پنج تا هشت هوش استفاده کند، روش تدریس خالق و کامال ابتکاری خواهد بود. کاربرد هوشهای چند گانه، نه تنها به خالقتر شدن یاددهی معلم در کلاس کمک می کند، بلکه در یادگیری دانش آموزان نیز تاثیر شگرفی خواهد داشت. هوشهای چند گانه می توانند نقش زیادی در یادگیری دانش آموزان داشته باشند. آگاهی از این نظریه، معلمان را برمی انگیزد تا روش های متفاوتی برای کمک به همه دانش آموزان کلاسشان بیابند. معلمی که از هوش های چندگانه استفاده می کند، با معلم کلاس های سنتی تفاوت زیادی دارد. در کلاس های سنتی، معلم معموال روبه روی دانش آموزان می ایستد و سخن می گوید. چیزهایی را روی تخته می نویسد، از دانش آموزان سوالات مربوط به مطالب خوانده شده را می پرسد و منتظر می ماند دانش آموزان تکالیف نوشتاری خود را به پایان برسانند. اما در کلاس های مبتنی بر هوش های چندگانه، معلم به طور مرتب روش تدریس خود را از روش زبانی به دیداری و از دیداری به موسیقایی و همین طور تا آخر، تغییر می دهد و غالبا با روش های متنوع، به ترکیب این مقوالت هوشی می پردازد. با توجه به اهمیت موضوع مقاله حاضر با روش مروری کتابخانه ای ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، هوش های چندگانه ، یادگیری