طراحی مداخله های برای تغییر شخصیت بر مبنای توصیه فوکویاما برای سازگاری فرد با تحول سازمانی

هنگامی که مدیریت تحول سازمانی با روانشناسی تحول سازمانی مورد مقایسه قرار می گیرد، یکی از متغیرهای بسیار مهم، شخصیت فرد می باشد که از عناصر بسیار اساسی در هنگامه تحول سازمان است. پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و بر روی ۷ نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان که به صورت در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. در این پژوهش سناریوهایی در اختیار دانشجویان قرار گرفت که مشخص سازند تا چه اندازه برای آن سناریو، افراد باید شخصیت خاصی را داشته باشند و پس از تعیین آن توسط دانشجویان، همزمان دانشجویان به ابزار EPI پاسخ دادند. بیشترین فاصله اقلیدسی که بین شخصیت آن ها با شخصیت مورد نظر در آن شغل بود، مشخص گردید و سپس از دانشجویانی که برای تغییر جنبه های شخصیتی خود داوطلب بودند، خواسته شد که به مجموعه ای از فعالیت هایی که به همین منظور طراحی شده بود تا شخصیت آن ها در آن جنبه ها تغییر کند، مشارکت داشته باشند. مشارکت آن ها که به صورت داوطلبانه در مجموعه ای از فعالیت ها در طول دو ماه بود، منجر به پاسخ دهی مجدد آن ها به پرسشنامه EPI گردید که فاصله اقلیدسی آن با این شخصیت مجدد مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها نشان داد که دانشجویان در آن ابعاد به سازگاری با آن شغل رسیده اند. بر مبنای یافته های این پژوهش، می توان در سازمان هایی که در معرض تحول هستند، ویژگی های شخصیت در کار که با تحول سازمانی مشخص می شوند و کارکنانی که برای انجام بهتر فعالیت شاغل هستند تا شخصیت خود را در جهت تحول سازمانی تطبیق دهند، مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ذاتی ، شخصیت امر قابل تغییر ، تعامل شخصیت و شغل ، روانشناسی تحول سازمانی