بررسی رابطه بین مقاومت در برابر تغییر و قصد ترک شغل با میانجیگری فرسودگی شغلی

سازمان ها برای بقا ناگزیر به تغییر هستند و همواره در مقابل تغییرات مقداری مقاومت وجود دارد. مقاومت در برابر تغییر از طریق ایجاد فرسودگی در کارکنان می تواند مقدمه ترک شغل آنان را فراهم نماید. به همین دلیل این مقاله به بررسی نقش واسطه ای فرسودگی شغلی در رابطه بین مقاومت در برابر تغییر و قصد ترک شغل می پردازد. پژوهش از نوع همبستگی بوده و نمونه ۱۳۶ نفر از کارکنان یکی از سازمان های فعال در صنعت فولاد در استان اصفهان بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده عبارت از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلش (۱۹۸۶)، مقیاس قصد ترک شغل دریسکل و بیر (۱۹۹۴) و مقیاس مقاومت در برابر تغییر اورگ (۲۰۰۳) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ۲۱ و ضریب همبستگی، برای بررسی پایایی مقیاس های اندازه گیری از شاخص آلفای کرونباخ و برای بررسی نقش میانجی فرسودگی شغلی از بوت استرپ استفاده شد. نتایج به دست آمده پس از تحلیل داده ها، فرضیه های پژوهش را تایید می کند و مشاهده می شود که مقاومت در برابر تغییر و فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معناداری با یکدیگر دارند و مقاومت در برابر تغییر و قصد ترک شغل نیز رابطه مثبتی با یکدیگر دارند. همچنین ارتباط بین مقاومت در برابر تغییر و قصد ترک شغل با فرسودگی میانجی گری می شود. از آنجا که حفظ کارکنان برای سازمان ارزش باالایی دارد بررسی نتایج این مقاله می تواند برای سازمان ها بسیار مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

مقاومت در برابر تغییر ، فرسودگی شغلی ، قصد ترک شغل