تاثیر مدیریت ریسک بر عملکرد پایدار اجتماعی با نقش نوآوری و سرمایه فکری شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت ریسک بر عملکرد پایدار اجتماعی با نقش نوآوری و سرمایه فکری است . پژوهش حاضر کاربردی و از بعد روش شناسی ، همبستگی از نوع عل ی (پس رویدادی ) می باشد. جامعه آماری پژوهش ، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک ، ۱۲۴ شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده و در دوره زمانی ۸ ساله بین سال های ۱۳۹۳ الی ۱۴۰۰ موردبررسی قرار گرفتند. مدیریت ریسک توسط مدل جامع گوردون (۲۰۰۹) ارائه شده است . عملکرد پایدار شرکت ها در بعد اجتماعی عملکرد ارائه شده است . سرمایه فکری با استفاده مدل جامع پالیک (۱۹۹۸) محاسبه شده و نهایتا نوآوری شرکت با نوآوری اجرایی ارائه شده است . سه فرضیه برای پژوهش حاضر مطرح گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که مدیریت ریسک تاثیر مثبت بر عملکرد پایدار اجتماعی دارد. تعامل نوآوری و مدیریت ریسک تاثیری بر عمکلرد پایدار اجتماعی ندارد. اما تعامل سرمایه فکری و مدیریت ریسک تاثیر مستقیم بر عملکرد پایدار اجتماعی شرکت دارد. شرکت ها قادرند با اجرای برنامه های مدون و تشکیل کمیته های ریسک ، با کنترل ، پیش بینی و دفع ریسک های پیش روی شرکت ، عملکرد پایدار را در بعد اجتماعی ارتقا بخشیده و نظر سرمایه گذاران و ذینفعان را جلب نمایند.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، عملکرد پایدار اجتماعی ، مدیریت ریسک ، نوآوری .