دسته بندی عوامل توسعه ورزش همگانی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور

هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی مدل توسعه ورزش و سلامت در دانشگاه های علوم پزشکی کشور بود. روش انجام پژوهش حاضر، روش کیفی بود که برای ساخت مفهومی پژوهش از روش نظریه داده بنیاد استفاده شد. جامعه آماری شامل اساتید رشته مدیریت ورزشی و مدیران و کارشناسان صاحب نظر در دانشگاه های علوم پزشکی و سازمان های ورزشی و مربیان و مدرسین تربیت بدنی در دانشگاه های علوم پزشکی بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند با ۱۴ نفر انتخابی مصاحبه تحلیل گردید. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که به ۵ مقوله اصلی، مدیریت باز محوری و ۴۵ مقوله فرعی دست یافت. در بخش عوامل اقتصادی، زمینه های ساختاری، مقوله فرعی به دست آمد که ۷ مقوله اصلی زمینه های زیرساختی و تجهیزاتی، زمینه های اقتصادی، جایگاه بانوان، در بخش عوامل اجتماعی تعداد ۴۵ مقوله فرعی به دست آمد که ۸ مقوله اصلی شامل زمینه های اجتماعی، فرهنگی، سلامت، آموزشی و برنامه ریزی، روابط عمومی و اطلاع رسانی، مشارکت و انگیزش بود. در بخش کنترل و ارزیابی و هماهنگ سازی اطلاعات تعداد ۲۳ مقوله های فرعی به دست آمد که ۹ مقوله اصلی شامل ارتباطات، مشوق های ورزشی، برنامه ریزی، کنترل و نظارت، روابط عمومی و اطلاع رسانی به دست آمد. در بخش پیامدهای اصلی تعداد ۲۴ مقوله فرعی به دست آمد که ۵ مقوله اصلی روان شناختی، اجتماعی، کمک های اجتماعی، مهارتی تربیتی و اخلاقی آموزشی قرار گرفت. نتایج این تحقیق می تواند به عنوان نقشه راهی در اختیار سازمان های ذی ربط مانند وزارت بهداشت و کلیه دانشگاه های علوم پزشکی قرار گیرد و مدیران در جهت توسعه ابعاد مختلف ورزش بین تمامی اعضای دانشگاه های علوم پزشکی (مانند دانشجویان، مدیران، کارکنان، پرستاران و ...) بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، دانشگاه علوم پزشکی ، ورزش ، ورزش همگانی ، ورزش دانشجویی