مطالعه ای بر رابطه بین عدم تحمل عدم اطمینان، سبک مقابله، تاب آوری و اضطراب در طول عود کووید-۱۹

استرس و نگرانی بیماری ناشناخته کرونا تاثیرات زیادی بر روان همه مردم جهان گذاشت. قرنطینه طوالنی مدت، خانه نشینیها و تعطیل بودن مکانهای تفریحی باعث شد بسیاری از افراد احساس افسردگی داشته باشند. تاثیر کرونا بر اعصاب و روان به قدری زیاد بوده است که روانشناسان خبر از موج افسردگی و بیماریهای روانی مختلف بعد از اتمام کرونا میدهند. شیوع مکرر کووید-۱۹ و افزایش سریع عدم اطمینان (بالتلکیفی) تاثیرات منفی بسیاری بر سلامت روان مردم، به ویژه بر جنبه های عاطفی مانند اضطراب و افسردگی داشته است. با این حال، در مطالعات قبلی، مطالعات کمی وجود دارد که عوامل مثبت بین عدم اطمینان و اضطراب را بررسی کند. نوآوری این مطالعه اولین مطالعه ای است که مکانیسم سبک مقابله و تاب آوری را به عنوان عوامل محافظ روانی افراد بین عدم اطمینان و اضطراب ناشی از همه گیری COVID-۱۹ بررسی می کند. این پژوهش به بررسی رابطه بین عدم تحمل بالتکلیفی و اضطراب دانشجویان سال اول با سبک مقابله ای به عنوان متغیر میانجی و تاب آوری به عنوان متغیر تعدیل کننده پرداخت. در مجموع ۱۰۴۹ دانشجوی سال اول در این مطالعه شرکت کردند و مقیاس عدم تحمل عدم اطمینان (۱۲-IUS)، مقیاس اضطراب خود ارزیابی (SAS)، پرسشنامه سبک مقابله ساده شده (SCSQ) و مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون (RISC-CD) را تکمیل کردند. یافته ها حاکی از آن است که سطوح بالای عدم تحمل عدم اطمینان (بالتلکیفی) تاثیرات منفی بر بار روانی در طول همهگیری COVID-۱۹ داشته است.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، عدم تحمل عدم اطمینان ، سبک مقابله ، تاب آوری ، اضطراب ، دانشجویان سال اول