بررسی خودترمیمی در مخلوطهای آسفالت

آسفالت یک مخلوط پیچیده از پلیمرهای آلی است که دارای قابلیت خودترمیمی طبیعی می باشد و به آن، این امکان را می دهد که آسیب های میکروترک را تعمیر کند که این ویژگی ، مشخصه ای منحصربه فرد برای این ماده است . برخلاف پلیمرها، مکانیزم ترمیم در آسفالت به وضوح تعریف نشده است و شامل تعامل پیچیده ای از فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی است . در سطح کلان، این پدیده را می توان به عنوانیک واکنش ذاتی لحاظ کرد که به بسته شدن ترکها منجر می شود و در نهایت ، خواص مکانیکی ماده را بازیابی می کند. فرآیند ترمیم تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله دما، زمان و حالت فیزیکی آسفالت قرار دارد که به دوام و طول عمر کلی آن کمک می کند. هدف این تحقیق ، بررسی و ارزیابی رفتار خودترمیمی آسفالت با تمرکز بر تکنیک هایی مانند گرمایش القایی و استفاده از نانوذرات است . همچنین این مطالعه به بررسی چگونگی تاثیر این عوامل بر خواص رئولوژیکی آسفالت پرداخته و به دنبال درک مکانیزمهایی است که فرآیند ترمیم را پشتیبانی می کنند . علاوه بر این ، تحقیق به دنبال ارائه بینش های جدیدی در راستای بهبود دوام آسفالت از طریق تکنیک های نوآورانه است و به توسعه مصالح ساختمانی پایدار و کارآمدتر در زمینه مهندسی عمران کمک می کند

کلیدواژه ها:

خودترمیمی ، آسفالت ، تعمیر و نگهداری ، گرمایش القایی ، گرادیان دما.