توپولوژی بهینه اینرتر برای کنترل لرزه ای سازههای بلند

این مقاله ضمن مطالعه عملکرد لرزه ای سامانه میراگر جرمی تنظیم شده مجهز به اینرتر موسوم به TMDI در مقایسه با سامانه فاقد آن (سامانه TMD متداول)، به یکی از مهم ترین مسائل پیشروی طراحی TMDIیعنی توپولوژی بهینه آن می پردازد. برای این منظوریک سازه ۱۵ طبقه در معرضیک زلزله مصنوعی انتخاب و طراحی بهینه سامانه میراگر جرمی تنظیم شده با و بدون سیستم اینرتر و با بهرهمندی از الگوریتم بهینه سازی اجتماع ذرات انجام شده است . سپس توپولوژی بهینه سیستم اینتر در سامانه TMDI ارزیابی شده است . مطالعات نشان می دهند که در صورت انتخابیک توپولوژی مناسب از سامانه TMDI،یک عملکرد بسیار مناسب در کاهش پاسخ های لرزه ای سازه حاصل خواهد شد. مطالعات شبیه سازی همچنین نشان می دهند که سامانه TMDI عملکرد بسیار مطلوبتری را در کاهش بیشینه جابه جایی ، دریفت و شتاب طبقات سازه موردمطالعه نسبت به سامانه TMD فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

کنترل غیرفعال ، میراگر جرمی تنظیم شده اینرتر ، توپولوژی بهینه ، سازه بلند