نقش فناوری های دیجیتال و نوآوری های اجتماعی در بهبود کیفیت محیطی سکونتگاه های غیررسمی: نمونه موردی شهر همدان

سکونتگاه های غیررسمی به دلیل کمبود زیرساخت های مناسب و کیفیت پایین محیطی، یکی از چالش های اساسی شهرهای در حال توسعه محسوب می شوند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر فناوری های دیجیتال و نوآوری های اجتماعی بر بهبود کیفیت محیطی این مناطق، با تمرکز بر شهر همدان و ارائه راهکارهای موثر است این تحقیق از نوع مروری بوده و با تحلیل منابع علمی و مطالعات موردی، نقش پلتفرم های دیجیتال، اینترنت اشیا (IoT) و سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در بهینه سازی خدمات شهری و افزایش مشارکت ساکنان را بررسی می کند. همچنین، نوآوری های اجتماعی نظیر تامین مالی خرد و پروژه های اجتماع محور در ارتقای شرایط این مناطق موثر شناخته شده اند. یافته ها نشان می دهد که توسعه پایدار در این سکونتگاه ها نیازمند سرمایه گذاری در زیرساخت های دیجیتال، فرهنگ سازی و همکاری بین دولت، بخش خصوصی و سازمان های مردم نهاد است.

کلیدواژه ها:

فناوری های دیجیتال ، نوآوری های اجتماعی ، سکونت گاه های غیر رسمی ، کیفیت محیطی ، شهر همدان