بررسی تأثیر مقادیر و نحوه تقسیط نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم دوروم

به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر نیتروژن و نحوه تقسیط آن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دوروم، آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در سال زراعی 9-89 در شهرستان بوئینزهرا(روستای رحمتآباد) طراحی و اجراء گردید. تیمارهای آزمایشی شامل مقادیر مختلف نیتروژن در سه سطح (میزان توصیه شده بر اساس آزمون خاک، 25 درصد کمتر و 25 درصد بیشتر از میزان توصیه شده)، روش تقسیط نیتروژن در دو سطح (1/3پایه،1/3ساقه دهی 1/3سنبله دهی 1/3پنجه دهی و1/3ساقه دهیو1/3سنبله دهی و رقم درسه سطح D-87 -13 ،D-87 -17و(D-87- 9بود. به منظور ارزیابی تأثیر تیمارهای آزمایشی بر اجزای عملکرد و عملکرد گیاه زراعی، یک مرحله نمونه برداری از گیاه زراعی در زمان رسیدگی و برداشت انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که عملکرد دانه در منطقه کنترل شده وکنترل نشده تحت تأثیر سطوح نیتروژن قرار گرفت به طوری که با افزایش نیتروژن میزان عملکرد دانه افزایش یافت. در بینسطوح تقسیط نیز، تقسیط در مرحله پایه بهتر از مراحل پنجه دهی بود و توانست گیاه زراعی در رقابت با علفهای هرز جلوتر انداخته و باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد شود. هدف از مقایسه ارقام، شناخت بهترین رقم و یا رقمهای مناسب برایکشت در یک منطقه خاص میباشد. در این آزمایش بهترین رقم، رقمD-87-9بود که هم بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را در هر دو منطقه کنترل شده و کنترل نشده داشت و هم با توجه به ساختار فنولوژی که دارا بود رقابت بهتری نسبت به سایر ارقام مورد آزمایش با علفهای هرز داشت.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک ، شاخص برداشت ، اجزای عملکرد ، گندم دوروم