نقش محیط یادگیری در پرورش خلاقیت دانش آموزان

در دنیای امروزی که به سرعت در حال تغییر است، آموزش باید فراتر از روش های سنتی تدریس باشد و رویکردهای نوآورانه را برای پرورش خلاقیت و تفکر انتقادی در بین دانش آموزان بپذیرد. یکی از این رویکردها پرورش مالکیت است که در آن دانش آموزان شرکت کنندگان فعال در فرآیند خلاقیت می شوند. این بخش به بررسی اهمیت توانمندسازی دانش آموزان برای در اختیار گرفتن مالکیت یادگیری خود، چگونگی افزایش خلاقیت و انگیزه آن ها و نقش معلمان در تسهیل این فرآیند تحول آفرین می پردازد. اغلب تصور بر این است که خلاقیت آموزش پذیر نیست اما با نبود شاهد در مورد ارثی بودن آن، معلمان باید بپذیرند که این مهارت در محیط کلاس و سپس با تعلیم آن در محیط زندگی، قابل پرورش است. انسان ها دارای قوه خلاقیت هستند برخی در یک زمینه دارای خلاقیت بیشتر و برخی در زمینه ای دیگر. بهترین محیط برای رشد و پرورش خلاقیتهای دانش آموزان، کلاس درس است و بهترین فردی که می تواند در این فرایند رشد نقش اساسی و موثر داشته باشد معلم است زیرا با شناخت ویژگی های فردی دانش آموزان می تواند به تناسب توانمندی برای بروز ابتکارات و خلاقیتها زمینه سازی و برنامه ریزی کند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، سازمان اموزش و پرورش ، مدیریت آموزشی