آسیب های اجتماعی نوجوانان و نقش نهاد آموزش و پرورش در پیشگیری از آن

آسیب اجتماعی زمانی پدید می آید، که در هنجارهای مقبول اجتماعی تخلفی صورت گیرد؛ و یکی از عمده ترین دلایل آسیب های اجتماعی، عدم پایندی به هنجارهای اجتماعی است. آموزش و پرورش به عنوان یکی از نهادهای اجتماعی در رابطه با پیشگیری از آسیب های اجتماعی، وظیفه ی اجتماعی کردن دانش آموزان را دارد. در این میان آموزش و پرورش می تواند در پیشگیری از این آسیب ها، با ایجاد واحدهای درسی، برنامه های تفریحی، خدمات مشاوره ای، اطلاع رسانی، تقویت کانون ها و تشکل های دانش آموزان، برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی، افزایش آگاهی والدین دانش آموزان، معلمین و... باعث آگاهی دانش آموزان نسبت به مضرات این آسیب ها و ایجاد نگرش منفی در مورد آن شود. همچنین برنامه های آموزش پایه، چه آموزش ابتدایی رسمی، چه آموزش ابتدایی غیر رسمی هر یک می توانند نقش و مشارکت قاطعی در پیشگیری از برخی آسیب ها مانند افسردگی، اعمال کنند. این نقش و مشارکت اساسا منجر به ایجاد و گسترش یادگیری پایه، مهارت های زندگی، افزایش بهره وری، ایجاد نگرش مثبت در افراد، ایجاد ارزش های جدید، افزایش آگاهی برای پاسخ های عالمانه در مبارزه با افزایش آسیب، می شود. تجدید نظر در اهداف، تقویت محتوای برنامه ی درسی، آموزش های پیشگیری، استفاده از روش ها و مواد جدید یاددهی و یادگیری صورت پذیرفته و صورت خواهد پذیرفت. در حقیقت با تقویت آموزش، کاهش و ریشه کن کردن آسیب های اجتماعی تحقق می پذیرد.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، آموزش و پرورش ، پیشگیری ، معلم ، خانواده ، مدرسه ، دانش آموز