هوشمندسازی آبیاری گندم با داده های به هنگام هواشناسی در منطقه مشهد

در این پژوهش کاربرد داده های به هنگام هواشناسی در هوشمندسازی آبیاری زراعت گندم در منطقه مشهد طی دو سال بررسی شد. تیمارهای آبیاری عبارت از (۱) آبیاری بر مبنای داده های به هنگام هواشناسی سامانه آبیاری هوشمند، (۲) آبیاری به میزان تامین ۸۰ درصد حجم آب مصرفی تیمار اول، (۳) آبیاری به میزان تامین ۱۲۰ درصد حجم آب مصرفی تیمار اول بود. پس از برداشت محصول و مشخص شدن حجم آب داده شده و میزان بارش در طول دوره رشد گیاه و همچنین عملکرد دانه، نسبت به محاسبه بهره وری فیزیکی آب از دو روش (بر مبنای حجم آب آبیاری و حجم آب آبیاری به عالوه بارش موثر) اقدام شد. برای مقایسه تیمارهای آبیاری با یکدیگر از آزمون آماری T استفاده به عمل آمد. نتایج نشان داد در تیمار آبیاری هوشمند، عملکرد محصول گندم در مقایسه با میانگین عملکرد مزارع گندم شهرستان مشهد افزایش داشت، اما از نظر کاهش حجم آب مصرفی مزیتی نشان نداد و میزان مصرف آب در آن نسبت به میانگین استان افزایش یافت. تیمار آبیاری هوشمند از نظر بهره وری آب نیز مزیت و برتری بر میانگین مزارع گندم استان نداشت. نیاز آبی برآورد شده توسط نرم افزار سامانه آبیاری هوشمند، کمی بیش از دو برابر نیاز آبی محاسبه شده با داده های نزدیک ترین ایستگاه هواشناسی منطقه به دست آمد. سامانه هوشمند آبیاری، به لحاظ استفاده توسط کاربر از سادگی و راحتی مناسب در سطح کارشناسی برخوردار است اما برای سطح بهره بردار کشاورزی با دانش و آشنایی کمتر با رایانه و تلفن همراه، نیاز به کار بیشتر برای این سامانه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

داده به هنگام ، آبیاری هوشمند ، گندم ، مشهد ، برنامه ریزی آبیاری