ارزیابی تاب آوری شبکه جمع آوری فاضلاب تحت اثر سیلاب احتمالی؛ رویکرد منحنی های جریمه (مطالعه موردی: شهر هندیجان)

امروزه، شبکه های جمع آوری فاضلاب به دلیل آسیب پذیری در برابر سیل، نقش کلیدی در جمع آوری، انتقال و دفع انواع فاضلاب با هدف جلوگیری از مشکلات آتی بهداشتی، محیط زیستی و اقتصادی دارد. در دهه های اخیر، محققین به دنبال راهکار هایی برای مقابله این شبکه ها با عدم قطعیت های احتمالی در زمان وقوع سیل بوده اند. ارزیابی تاب آوری و اجزای آن، یک راهکار مناسب برای کاهش آسیب پذیری و افزایش پایداری است. در این مقاله، تاب آوری با رویکرد جدید استفاده از منحنی های جریمه ارزیابی می شود. این رویکرد بر اساس منحنی عملکرد هیدرولیکی امکان بررسی جزءهای اصلی تاب آوری و درک بهتری از عملکرد و نقاط قوت و ضعف شبکه فاضلاب را در طی وقوع سیل به کاربر می دهد و میزان تاب آوری را نزدیک تر به واقعیت در فاز بهره برداری نشان می دهد. نتایج ارزیابی تاب آوری بیانگر این مورد است که وقوع سیل علیرغم آسیب کلی به عملکرد شبکه، ممکن است باعث افزایش عملکرد در ساعات ابتدایی و انتهایی رخداد نیز شود. هم چنین برای در نظر گرفتن اهمیت شبکه آب سطحی در افزایش تاب آوری، علیرغم عدم وجود این شبکه در منطقه مورد مطالعه، شهر هندیجان، این شبکه به صورت فرضی با هدف جذب رواناب در نظر گرفته شد و میزان تاب آوری را به طور میانگین حدودا ۸۶/۹% افزایش و میزان افت تاب آوری را حدودا ۳/۱۷% کاهش داده است که می تواند یک زیرساخت شهری مناسب در برابر سیلاب ناگهانی باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه جمع آوری فاضلاب ، ارزیابی و ارتقای تاب آوری ، سیلاب شهری ، منحنی جریمه ، شاخص عملکرد هیدرولیکی (HPI) ، نرم افزار PCSWMM