کاربرد روانشناسی در آموزش فناوری

امروزه، با گسترش فناوریهای نوین در آموزش، فرصتهای جدیدی برای ارتقای یادگیری فراهم شده است. روانشناسی آموزشی بهعنوان یکی از شاخههای کاربردی علم روانشناسی، نقش موثری در بهبود فرآیند یادگیری ایفا میکند. این مقاله بر آن است تا با استناد به نظریات مطرحشده در کتاب « روانشناسی پرورشی» دکتر علیاکبر سیف، نقش روانشناسی در طراحی و اجرای آموزشهای فناوریمحور را بررسی کند. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که اصول روانشناسی، بهویژه مفاهیم مرتبط با انگیزش، یادگیری فعال و نظریههای یادگیری مانند رفتارگرایی، شناختگرایی و سازندهگرایی، میتوانند به طراحی سیستمهای آموزشی موثر کمک کنند. این مقاله با استفاده از منابع معتبر و ارائه مثالهای کاربردی، چالشها و فرصتهای موجود در این حوزه را تحلیل میکند و به بررسی نحوه تلفیق روانشناسی و فناوری برای ایجاد آموزش تعاملی و عمیق میپردازد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی آموزشی ، فناوری در آموزش ، نظریههای یادگیری ، تعامل انسان و کامپیوتر