اثربخشی الگوی تدریس چرخهای ۹ مرحلهای (۹E ) در تدریس علوم بر انگیزشتحصیلی دانش آموزان با تعدیل گری جو یادگیری

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی الگوی تدریس چرخهای ۹ (مرحله ای۹E ) در تدریس علوم بر انگیزش تحصیلی با تعدیلگری جو یادگیری بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که در اجرای آن از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان خوی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای دو مدرسه و از هر مدرسه یک کالس پنجم به عنوان نمونه اولیه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه جو یادگیری غربالگری شدند و در نهایت ۶۰ نفر از دانش آموزان انتخاب و براساس نمرات پرسشنامه جو یادگیری در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. همه ی آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل، قبل و بعد از آموزش با استفاده از پرسشنامه انگیزش تحصیلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه ۴۵ دقیقه ای، الگوی تدریس چرخه ای ۹ مرحله ای (۹E) را در درس علوم دریافت کردند. گروه کنترل نیز همزمان روش تدریس سنتی (معمول) را دریافت کردند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که الگوی تدریس چرخهای ۹ مرحله ای (۹E ) منجر به بهبود معنی دار انگیزش تحصیلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. همچنین اثر تعاملی الگوی تدریس چرخهای ۹ مرحله ای (۹E ) و جو یادگیری بر انگیزش تحصیلی معنی دار بوده است. بنابراین با به کارگیری الگوی تدریس چرخهای ۹ مرحله ای (۹E ) و توجه به نقش تعاملی و تعدیلی جو یادگیری می توان انگیزش تحصیلی را در دانش آموزان افزایش داد.

کلیدواژه ها:

الگوی تدریس چرخه ای ، انگیزش تحصیلی ، درس علوم ، جو یادگیری