بررسی انتقادی و عملکردی بر مفهوم،تولید،خصوصیات و کاربرد میکرو و نانوذرات در ساختار نشاسته ی موثر در فرمولاسیون نوین صنعت غذا

بسیاری از گیاهان نشاسته را به عنوان منبع انرژی ذخیره شده به شکل پلی ساکارید تولید می کنند. نشاسته یک پلیمر از جمله محدودیت های نشاسته ی طبیعی ، قبل از استفاده برای آزادسازی پلیمرهای نشاسته نیاز به حرارت دادن دارند.نشاسته های ژلاتینه شده یا ذوب شده، ژل شدن، جداسازی فاز، پسرفت یا تبلور را نشان می دهند. محصولات نشاسته ای از نظر پایداری در حین نگهداری یا استفاده با مشکلاتی روبرو هستند. . میکروذرات به دلیل اندازه بزرگتر، تمایل به تجمع و تشکیل ژل دارند. کنند نانوذرات به دلیل اندازه کوچکتر، سطح بیشتری دارند که آنها را به مواد فعالتری تبدیل می کند.که به عنوان امولسیفایر، استابیلایزر و عامل بستر برای مواد مختلف عمل کنند. نانوشاسته (NS) و نانوشاسته پوشش داده شده با اسید تانیک (T-NS) را با نشاسته معمولی مخلوط کرده و بیوفیلم ساختند. . فیلم های NS و T-NS بسیار قوی تر از فیلم های نشاسته ای معمولی بودند. فیلم های زیست تخریب پذیر مبتنی بر نشاسته اصلاحشده با نانوشاسته و نانوشاسته پوشش داده شده با اسید تانیک ، دارای ویژگی های مکانیکی و عملکردی پیشرفته با فعالیت ضد میکروبی است .ژلهای روغنی نشاسته ای با استفاده از ذرات نشاسته کوچک و تحت فشار بالا امولسیفیکاسیون تولید شدند .ژلها دارای ساختاری پایدار بودند.محققان از امواج فراصوت برای تجزیه نشاسته های استری شده به نانوذرات استفاده کردند .سپس نانوذرات با PS مخلوط شدند و اثربخشی ضد میکروبی PS ارزیابی شد. از نانو ذرات میتوان در بسته بندی فعال مواد غذایی و کپسولاسیون ترکیبات بیواکتیو و فیلم نانوکامپوزیتی پایدارکنندههای امولسیون Pickering استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پلیمر ، ژلاتینه ، اسید تانیک ، ژل روغنی ، کپسولاسیون