نانوحامل های تیموکینون

تیموکینون (TQ) که یک جز زیست فعال آبگریز از دانه های سیاه دانه است ، به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود در درمان بیماری های مختلف توجه زیادی را به خود جلب کرده است . علیرغم خواص درمانی آن، آبگریزی TQs، ناپایداری در محیط های pH مختلف ، حساسیت نوری ، متابولیسم سریع کبد، و دسترسی زیستی محدود آن، چالش های قابل توجهی را برای کاربرد عملی آن در فرمولاسیونهای دارویی و غذایی ایجاد کرده است . نانو تکنولوژی می تواند با ارائه نانوحاملی نوآورانه بر این موانع غلبه کنند که در میان آنها نانوحامل های مبتنی بر لیپید مانند نانوذرات لیپیدی جامد SLN) ها)، و حامل های لیپیدی با ساختار نانو (NLCs)، در کنار نانو حامل های بیوپلیمری مانند نانو کمپلکس های مبتنی بر سیکلودکسترین و همچنین نانو حامل های غیر آلی ، قابل توجه هستند. این نانوحامل ها برای افزایش حلالیت TQs ، حفاظت از آن در برابر آسیب های زیست محیطی و افزایش رسانش و اثر بخشی آن در بدن انسان طراحی شده اند. این بررسی به بررسی ویژگی های منحصر به فرد برخی از این نانوحامل ها می پردازد. این بررسی به بررسی ویژگی های منحصر به فرد این نانوحامل ها می پردازد و بر روی ظرفیت آنها برای کپسوله کردن و کنترل انتشار TQ تمرکز می کند و به بررسی پیشرفت هایی در نانو کپسوله سازی می پردازد که دسترسی زیستی TQs را بهبود میبخشد.

کلیدواژه ها:

نانوریزپوشانی ، فراهمی زیستی ، سیکلودکسترین