اثربخشی ذهن آگاهی کودک محور بر انزوای اجتماعی و تنظیم هیجان کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ویژه

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ذهن آگاهی کودک محور بر انزوای اجتماعی و تنظیم هیجان کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ویژه بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی با اختلال یادگیری ویژه مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری در منطقه ۵ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ بود که به روش نمونه گیری تصادفی، یک مرکز (مرکز اختلال یادگیری کیان بهنود) انتخاب و ۳۰ نفر از دانش آموزان مراجعه کننده به این مرکز به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل جاگماری شدند. گروه آزمایش تحت آموزش ذهن آگاهی کودک محور در ۱۰ جلسه (هفته ای دو جلسه یک ساعته) قرار گرفت و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. ابزارهای این پژوهش شامل، پرسش نامه انزوای اجتماعی راسل، پیلوا وکورتونا (۱۹۸۰) و پرسش نامه تنظیم هیجان کودکان و نوجوانان گراس و جان (۲۰۰۴) بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار ۲۷ - SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ها نشان داد ذهن آگاهی ویژه کودکان، بر انزوای اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری تاثیر دارد و میزان تاثیر ۳۹/۰ بود. همچنین ذهن آگاهی ویژه کودکان بر تنظیم هیجان تاثیر گذار بود و میزان تاثیر ۱۷/۰ بود. با توجه به اثربخشی ذهن آگاهی ویژه کودکان، این پژوهش می­تواند مورد توجه روان شناسان، معلمان و مشاوران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی کودک محور ، انزوای اجتماعی ، تنظیم هیجان ، اختلال یادگیری ویژه