پیاده سازی استاندارد توسعه گر کارکنان و نقش آن در اثربخشی فرآیند مدیریت و توسعه منابع انسانی سازمان های تولیدی (تجربه شرکت فولاد مبارکه )

امروزه مدیریت کارکنان دانشگر و سازمان های یادگیرنده کار ساده ای نیست و با اصول و قواعد سنتی نمی توان کارکنان دانش آفرین را مدیریت نمود . لازم است اصول و مبانی مدیریت بر فرهیختگان و شایستگان را آموخت و به کار گرفت . کسب مزیت رقابتی در گرو پرورش و مدیریت منابع انسانی سازمان است . از طریق تولید دانش می توان سازمان دانش مدار را ایجاد و توسعه داد . کارکنان پرورش یافته تان تبدیل دانش به محصولات، کالا و خدمات را دارند و برای سازمان سودآوری تولید می نمایند . برای مدیریت مناسب منابع انسانی بایستی سطح دانش، اطلاعات، مهارت ها و قابلیت های کارکنان را ارتقاء داد و در آنان شایستگی تولید نمود . توسعه منابع انسانی با آموزش های زیاد حاصل نمی شود . بلکه بایستی به صورت برنامه ریزی شده و نظام مند عمل نمود . یکی از استانداردهایی که کمک می کند تا برنامه مدیریت و توسعه منابع انسانی به صورت نظام دار و علمی دنبال شود، استاندارد توسعه گرکارکنان 1 است . از طریق این استاندارد می توان چارچوب مناسب برای مدیریت و پرورش نیروی کار ارائه و مجموعه فعالیت های توسعه دهنده مرتبط با کارکنان، چگونگی اجرای سیستم های توسعه دهنده و خصوصیات تعالی سازمان از طریق منابع انسانی را در قالب های علمی قرارداد و دنبال نمود . باتوجه به اهمیت استاندارد مذکور در بسترسازی مدیریت منابع انسانی در این مقاله سعی بر آن است که نظام ها، ابعاد و مؤلفه های استاندارد توسعه گر کارکنان تبیین و مراحل استقرار و پیاده سازی آن که در عمل تجربه شده، بیان و تأثیر آن در بهبود مدیریت و توسعه منابع انسانی تحلیل گردد

کلیدواژه ها:

توسعه ، آموزش ، کارراهه ، نیاز های آموزشی ، ارتباط