واقعیت افزوده، کاربردها، فرصت ها و چالش ها در فضاهای شهری (نمونه مطالعاتی: محله پاساژ تبریز)

امروزه، با پیشرفت فناوری های نوین و گسترش مفهوم شهر هوشمند، بسیاری از شهرها شروع به ایجاد بستر و زیرساخت های لازم برای وارد کردن چنین فناوری هایی کرده اند. هوشمند سازی شهرها در ابعاد مختلف اقتصادی و زیرساخت فرهنگی - هنری می تواند انجام گیرد. یکی از فناوری های نوظهور که می تواند کمک شایانی به هوشمندسازی شهرها در حوزه فرهنگی و هنری کند، واقعیت افزوده است. واقعیت افزوده، توانایی ادغام جهان مجازی با جهان واقعی پیرامونی دارد که می تواند مخاطب را در عین گشت وگذار و پرسه زنی در فضاهای شهری، به انجام فعالیت هایی خاص سوق دهد؛ درواقع، مدل ها، نوشته ها، صداها و هرگونه عناصر مجازی طراحی شده دیگر را می توان با استفاده از ابزارهای نمایش واقعیت افزوده، همانند گوشی های همراه یا تبلت، به جهان واقعی، گره زد؛ به همین جهت، پرسش تحقیق بدین گونه است که واقعیت افزوده چه کاربردها، فرصت ها و چالش هایی می تواند، در فضای شهری داشته باشد؟ در این پژوهش، سعی شده است تا با رویکردی توصیفی-تحلیلی، مروری بر ادبیات پیرامون این موضوع و نیز بررسی نمونه های موفق اجراشده جهانی، نقش این فناوری در فضاهای شهری ارزیابی شود؛ همچنین فرصت هایی که واقعیت افزوده می تواند در حضور پذیری افراد و گردشگران ایفا نماید و همچنین چالش های فنی و اقتصادی به کارگیری این فناوری در فضاهای شهری، موردبررسی قرارگرفته است؛ درنهایت، پس از ارائه چیستی واقعیت افزوده و سخت افزارها و اقدام های لازم برای پیاده سازی آن و نیز گذری کوتاه بر پیشینه آن، زمینه هایی که واقعیت افزوده در شهرها می تواند کاربرد داشته باشد، تشریح گردید. در ضمن، این پژوهش می تواند مقدمه ای بر مطالعات تخصصی تر و عمیق تر در حیطه های مختلف طراحی و برنامه ریزی شهری، واقع شود تا متخصصان و ذی مدخلان شهری، بتوانند از واقعیت افزوده، بهره گیری های خلاقانه تری کرده و به سمت هوشمندسازی شهرها بروند

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، فضاهای شهری ، حضور پذیری ، شهر هوشمند