شناسایی و اولویت بندی شاخص های موفقیت شرکت های دانش بنیان به کمک روش تصمیم گیری AHP با درنظر گرفتن توانمندی سازمان (مطالعه موردی: شرکت مهندسی سازگان ارتباط)

ما در دنیایی زندگی می کنیم که به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتناب ناپذیری است. سازمان های کنونی، اهمیت بیشتری جهت درک، انطباق پذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قائل شده و در کسب و به کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به ارباب رجوعان پیشی گرفته اند. چنین سازمان هایی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام «مدیریت دانش» می باشند. مقاله حاضر به منظور شناسایی شاخص های موفقیت شرکت دانش بنیان مهندسی طازگان ارتباط و اولویت بندی آنها و مدنظر قرار دادن توانمندی شرکت در بهبود وضعیت شاخص سعی شده تا شاخص هایی را که از اهمیت بیشتری برخوردارند را راس امور قرار داده و تمرکز بیشتری صرف آنها شود و هدف از مقاله حاضر که بهبود کارایی و افزایش بهره وری اینگونه شرکت ها می باشد، محقق شود. در این مقاله شرکت مهندسی سازگان ارتباط به عنوان مطالعه موردی مورد بررسی قرار داده شده است. به این ترتیب پس از شناسایی شاخص ها و با استفاده مدل تصمیم گیری AHP (فازی- گروهی) مقایسه شاخص ها و اولویت بندی آنها صورت گرفته است. و مشخص شد مهمترین شاخص های موفقیت شرکت های دانش بنیان به ترتیب: تأمین مالی، نهادهای حمایتی، مشوق ها و سیاست های حمایتی دولت، شبکه سازی، سرمایه انسانی، محیط سازمان، استراتژی کسب و کار و استراتژی فناوری هستند.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، شرکت های دانش بنیان ، AHP فازی گروهی ، افزایش بهره وری