بررسی تاثیر آموزش مهارت خودآگاهی بر تنظیم هیجان و کاهش رفتار های نامطلوب کلاسی دانش آموزان دوره ابتدایی

در دنیای امروز، مفهوم هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی به عنوان دو عامل اساسی در تربیت و آموزش افراد مورد توجه قرار گرفته است. این دو عامل نقش بسیار مهمی در تعیین موفقیت فردی و اجتماعی افراد ایفا می کنند و از اهمیت بسزایی برخوردارند. بررسی رابطه هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی در سیستم های آموزشی امری بسیار حیاتی و مهم است که نیازمند توجه و بررسی دقیق توسط محققان و فعالان حوزه آموزشی است. هوش اخلاقی به عنوان توانایی فهم و تفکر در مورد ارزش ها، اخلاق و انسانیت تعریف می شود. این نوع هوش به فرد کمک می کند تا تصمیمات اخلاقی درستی بگیرد و به عنوان یک شهروند مسئول عمل کند. هوش اخلاقی نقش بسیار مهمی در شکل دهی به شخصیت افراد ایفا می کند و از اهمیت بسزایی برخوردار است. مهارت های اجتماعی نیز به عنوان توانایی برقراری ارتباطات موثر با دیگران و حل و فصل مسائل اجتماعی تعریف می شود. این مهارت ها به فرد کمک می کنند تا در محیط های اجتماعی مختلف به خوبی عمل کند و با دیگران به خوبی هماهنگی داشته باشد. مهارت های اجتماعی نیز نقش بسیار مهمی در موفقیت فردی و اجتماعی دارند و از اهمیت بسزایی برخوردارند. با توجه به اهمیت هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی، بررسی رابطه این دو عامل در سیستم های آموزشی امری بسیار حیاتی است. آموزش و پرورش افراد باید به گونه ای باشد که هم افراد بتوانند هوش اخلاقی خود را تقویت کنند و هم مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشند. این موضوع نیازمند برنامه ریزی و اقدامات موثر در حوزه آموزشی است.

کلیدواژه ها:

هوش ، دانش آموزان ، اجتماعی ، معلم ، شناختی .