بررسی بکارگیری صورخیال در شعر کودک در اشعار عباس یمینی شریف

شعر کودک و نوجوان یکی از فروع ادبیات کودک و نوجوان به شمار می رود که سالیان متمادی فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرده است. از زمانی که اینگونه از ادبیات به صورت عامیانه و غیررسمی در لابه لای ترانه ها و لالایی های مادرانه نمود داشت و کم کم به صورت خواسته یا ناخواسته وارد دیوان برخی از شعرای گذشته مانند نظامی، سعدی، مولوی و ... شد تا زمانی که فرمان مشروطیت صادر شد و صنعت چاپ وارد ایران شد و کودک و نوجوان مورد توجه شاعران قرار گرفت و کودکان و نوجوانان این سرزمین صاحب ادبیات خاص خود شدند. پژوهش حاضر با هدف استخراج و بررسی صورخیال در شعر کودک و نوجوان در اشعار عباس یمینی شریف تهیه شده است با بررسی شعر کودک یمینی شریف می توان گفت که وی یکی از مطرح ترین چهره های دوره ی نخست از شعر جدید کودک به حساب می آید. در شعرش بیشتر به جنبه های تعلیمی و آموزشی کار توجه دارد و همچنین توجه فراوانی نیز به مسائل مربوط به زندگی و آموزه های اخلاقی در شعرش نشان داد. تصاویر شعری وی از آن هایی هستند که مردم جامعه کاملا آنها را پذیرفته اند و آنها را بر زبان میرانند. از جهت فراوانی بیشترین تصاویر خیال مربوط به تشخیص است و تصاویر تشخیصی غالبا به صورت مفصل و گسترده ارائه می شوند. تشخیص گاه در خطاب به غیر انسان و گاه از زبان غیر انسان و در برخی از موارد نیز در انتساب افعال و عواطف به غیر انسان، شکل می گیرد. تشبیهات از حوزه ی محسوسات فراتر نرفته و غالبا با ذکر ادات و وجه شبه ساخته شده اند. مواردی از این همانی یا تناسی تشبیه در شعر شریف آمده است. کنایات به کار رفته در شعر یمینی شریف نسبت به چهار شاعر دیگر کاربرد دیگری دارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک ، کودکی و نوجوانی ، صورخیال ، شعر کودک و نوجوان