اثر دور آبیاری و کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و سورگوم (Sorghum bicolor L.) علوفه ای بر خصوصیات کمی و کیفی علوفه
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-16-4_004
تاریخ نمایه سازی: 15 بهمن 1403
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی سودمندی کشت مخلوط ذرت و سورگوم علوفهای تحت رژیمهای مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت کرتهای نواری در منطقه ریگان استان کرمان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دور آبیاری با سه سطح (۱۰۰، ۱۷۵ و ۲۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) به عنوان کرت عمودی و نسبتهای مختلف کشت مخلوط جایگزینی ذرت (Zea mays L.) و سورگوم (Sorghum bicolor L.) با پنج سطح (کشت خالص ذرت علوفهای (M)، کشت مخلوط ۷۵ درصد ذرت علوفهای + ۲۵ درصد سورگوم علوفهای (۳M:۱S)، کشت ۵۰ درصد ذرت علوفهای + ۵۰ درصد سورگوم علوفهای (۲M:۲S)، کشت ۲۵ درصد ذرت علوفهای + ۷۵ درصد سورگوم علوفهای (۱M:۳S) و کشت خالص سورگوم علوفهای (S)) به عنوان کرت افقی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری از عملکرد علوفه کل، خاکستر کل و عملکرد پروتئین و فیبر خام کاسته شد. افزایش سهم سورگوم در مخلوط با کاهش میزان سهم برگ در زیست توده گیاه سورگوم، کربوهیدراتهای محلول در آب و قابلیت هضم علوفه همراه شد. بیشترین و کمترین عملکرد علوفه خشک با ۳۵/۱۴ و ۶۴/۱۱ تن در هکتار به ترتیب مربوط به دور آبیاری بعد از ۱۰۰ و ۲۵۰ میلی متر تبخیر بود. ارزیابی سودمندی کشت مخلوط براساس شاخص نسبت برابری زمین و افت واقعی عملکرد نشان داد که تیمار ۷۵ درصد ذرت + ۲۵ درصد سورگوم در شرایط تنش و نسبت کشت مخلوط ۲۵ درصد ذرت + ۷۵ درصد سورگوم در شرایط نرمال آبیاری در مقایسه با سایر نسبتهای کشت مخلوط از برتری بالاتری نسبت به کشت خالص گونهها برخوردار بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از کشت مخلوط گونهها به ویژه در شرایط محدودیت آبیاری می تواند راهکار مناسبی در جهت بهبود تولید علوفه در مقایسه با کشت خالص گونهها باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید صادق زاده حمایتی
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
حامد منصوری
بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
محسن شهسوار پور
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
