ارائه الگوی بهینه مدیریت پسماند شهرهای گردشگر پذیر (مطالعه موردی شهر ساحلی بابلسر)

از گذشته تا امروز یکی از مهمترین و حساس ترین وظایف شهرداریها ,مدیریت پسماند بوده است که نیروی انسانی و هزینه زیادی را به خود اختصاص داده است .مدیریت پسماند فرآیندی چند وجهی می باشد از آن به عنوان رکن توسعه پایدار نام برده می شود.در این پژوهش با رویکرد کیفی و کمی و روش توصیفی-تحلیلی با ابزارهای مشاهده,بررسی میدانی,مصاحبه و پرسشنامه با جامعه آماری کارشناسان و عوامل اجرایی مدیریت پسماند داخل و خارج شهرداری بهره گرفته شده است که برای تحلیل داده ها ازروش سوات استفاده شد بدین صورت که با تشکیل ماتریس عوامل داخلی و عوامل خارجی امتیاز نهایی عوامل خارجیEFE ۱.۶۵ و امتیاز نهایی عوامل داخلیIFE ۲.۳۲بدست آمد که نشان دهنده برتری نقاط قوت بر نقاط ضعف و همچنین غلبه تهدیدها بر فرصتهای موجود مدیریت پسماند بابلسر می باشدکه در نتیجه شهرداری بابلسر در توسعه پایدار شهری از جنبه مدیریت پسمانددارای ضعف عملکردی است.در ادامه جهت تعیین راهبردهای مدیریت پسماند بابلسر از ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی( Qspm (استفاده شد که در نهایت ۱۲ راهبرد به ترتیب اولویت برای نیل به توسعه پایدار مطلوب این شهر معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، مدیریت پسماند ، شهرداری بابلسر ، swot ، Qspm