درون پوشانی کورکومین با هیدروژل های پروتئین و موسیلاژ دانه چیا: ارزیابی پایداری و کینتیک رهایش

کورکومین به عنوان یک ترکیب طبیعی هیدروفوب دارای خواص ضد میکروبی و ضد سرطانی می باشد، اما پایداری کم و حساسیت بالای آن باعث محدودیت زیست فراهمی این ترکیب شده است. هدف از این پژوهش طراحی هیدروژل پروتئین و موسیلاژ دانه چیا جهت درون پوشانی کورکومین است. درون پوشانی این ترکیب در ساختار هیدروژل، می تواند روشی موثر برای محافظت این ترکیب طی شرایط هضم دستگاه گوارشی باشد. به همین منظور ابتدا هیدروژل پروتئین و موسیلاژ ۵/۱۲ درصد از نظر خصوصیات بافتی بهینه شد. رفتار رهایش کورکومین در دو شرایط شبیه سازی معده و روده برای هیدروژل های پروتئین و موسیلاژ ۵/۷ درصد و ۵/۱۲ درصد مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که کورکومین بارگذاری شده در هیدروژل پروتئین و موسیلاژ ۵/۱۲ درصد، پایداری بهتری نسبت به کورکومین آزاد در طول عملیات حرارتی و نوری دارد. نتایج مربوط به رهایش کنترل شده در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که مقدار کلی رهایش کورکومین در طی هضم معده – روده ای برای نمونه حاوی ۵/۷ درصد پروتئین و موسیلاژ، ۷۱/۶۰ درصد و برای نمونه حاوی ۵/۱۲درصد پروتئین و موسیلاژ، ۳۰/۲۷ درصد بود، در نتیجه سرعت رهایش کورکومین با افزایش غلظت موسیلاژ در شرایط شبیه سازی شده معده و روده کاهش یافت که می تواند نشان دهنده توانایی خوب هیدروژل های ترکیبی برای حفاظت از کورکومین در شرایط معده-روده و رسانش آن به روده بزرگ باشد. رفتار رهایش کورکومین در شرایط دستگاه گوارش از نوع انتشار فیکی بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین دانه چیا ، موسیلاژ ، هیدروژل ، کورکومین ، رهایش کنترل شده