شهر در یک قاب عکس؛ واکاوی توسعه و ارتقای عکاسی خیابانی از منظر معنا و فناوری

درک تکامل عکاسی خیابانی و رابطه آن با محیط ساخته شده، گزاره های مهمی را در مورد ماهیت هنر عکاسی و طراحی شهری ارائه می دهد. هدف این تحقیق کشف این ارتباطات زنده مابین هنر، فرهنگ، فناوری و بافت شهری است که عکاسی خیابانی را در قلمروی هنری پر جنب وجوش، پرورش داده است.این تحقیق عوامل موثری را که به پیشرفت عکاسی خیابانی در حوزه معماری و طراحی شهری کمک می کنند، بررسی می کند. پرسش اصلی پژوهش این است که باتوجه به تحول ابزارها، محیط های ارتباطی و فضای پیرامون سوژه ها در انتقال مفاهیم از طریق عکس، چه مولفه های ذاتی و محیطی در پیشرفت و رونق عکاسی خیابانی نقش داشته است؟این تحقیق از نوع کیفی و دارای هدف بنیادی است که از رویکرد تحلیل محتوا با استفاده از منابع کتابخانه ای برای دستیابی به اهداف خود استفاده می کند. تفسیر داده های متنی در تحلیل تصاویر و توسعه فرایند بحث در این پژوهش بر پایه آرای صاحب نظران این حوزه و تفسیر آزاد پژوهانه متکی است.چنین استنباط می شود که هر چند عکاسی با رهایی از تاریک خانه های سنتی، به واسطه توسعه تکنولوژی و پلت فرم های رسانه ای، توانسته در اشتراک گذاری مفاهیم و پیام ها توانمندتر و سریع تر عمل نماید. بااین حال درخشش موضوعات محیطی در عکاسی خیابانی، هنوز مرتبط با موقعیت های مکانی، وابسته به تعامل با جامعه، فهم تجربیات زیسته هنرمندان و فضاسازی های محیطی معماری و شهری است. عکاسان خیابانی در طی قرن بیستم، تحولات صنعتی، مسائل اجتماعی و جنبش های ادبی را با برداشت از حال و هوای شهر و اجتماع انعکاس می داده اند. در حال حاضر که حضور در فضای باز شهری با تسهیل دسترسی به فرایند عکاسی متاثر از ابزارهای پیشرفته تر آن و جلب آرای مخاطبان به واسطه رونق رسانه های اجتماعی، در افزایش چشمگیر تعدد آثار موثر بوده، نگرش های منحصربه فرد و تکرار یک اندیشه در فضای عکاسی تا حدودی کاهش یافته و کمتر قابل شناسایی است.

کلیدواژه ها:

عکاسی ، شهر ، زیبایی شناسی ، فناوری ، رسانه