آب درمانی در کودکان مبتلا به فلج مغزی: مطالعه مروری

مقدمه و هدف: هدف در درمان کودکان فلج مغزی که به طور خاص با اختلالات حرکتی همراه است ، افزایش عملکرد، بهبود توانایی ها و حفظ سلامت از نظر حرکت ، رشد شناختی ، تعامل اجتماعی و استقلال است . روشهای مختلفی در توانبخشی فلج مغزی استفاده می شود، مانند رویکردهای فیزیولوژیک عصبی ، تحریک الکتریکی ، کاردرمانی ، بریسینگ و وسایل کمکی . علاوه بر این ، روشهای درمانی دیگری نیز وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد مانند هیپوتراپی ، آب درمانی ، بازی درمانی ، طب سوزنی ، ماساژ، کرانیوساکرال تراپی و روش فلدنکرایس . آب درمانی یکی از روش های درمانی محبوب در درمان کودکان مبتلا به سی پی است . فعالیت های آبی ممکن است پتانسیل تاثیرگذاری بر تناسب اندام، عملکرد و مشارکت داشته باشد. تصور می شود که رویکردهای توانبخشی که کودک در آن فعال است ، باعث ایجاد نوروپلاستیسیته می شود و می توان این رویکردها را در آب اعمال کرد. شناوری، ویسکوزیته و فشار هیدرواستاتیکی کیفیت های فیزیکی آب هستند که به بدن کمک می کنندیا در برابر آن مقاومت می کنند. از آنجایی که رویکردها ی تمرینی که در زمین اعمال می شود را می توان با محیط آبی تطبیق داد، برخی از رویکردهای خاص برای آب درمانی مانند هالیویک تراپی ، واتسو و غیره وجود دارد.بحث و نتیجه گیری : تمرینات آبی به کودکان فرصت های زیادی را برای بهبود وضعیت عملکردی، تحرک و اعتماد به نفس ویادگیری الگوهای حرکتی جدید ارائه می دهد. اگرچه درمان قطعی برای بیماری فلج مغزی وجود ندارد، اما آب درمانی به همراه درمان های کمکی ، مانند فعالیت ورزشی ، میتواند پیشرفت های امیدبخشی در اسپاستیسیته ، عملکردهای حرکتی و ظرفیت هوازی ایجاد کند. با این حال برای دستیابی به برنامه آب درمانی ویژه که فواید بهینه ای در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کند ، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است .

کلیدواژه ها:

آب درمانی ، فلج مغزی ، کیفیت زندگی ، عملکرد