بررسی تاثیر برخورداری از روحیه پژوهشگری بر علاقمندی به درس و شیوه های تقویت آن مطالعه موردی دانش آموزان متوسطه دوم شهر شوش

هدف اصلی این پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر برخوداری از روحیه پژوهشگری بر علاقمندی به درس شیوه های تقویت آن مطالعه موردی دانش آموزان متوسطه دوم شهر شوش بوده است. با توجه به اهمیت روحیه پژوهشگری از دیدگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و همچنین سند نقشه جامع علمی کشور که بر ارتقای همکاری های علمی و تحقیقاتی در بین پژوهشگران اعضای هیئت علمی دانشجویان و طلاب در عرصه های مختلف علم و فناوری و همچنین طراحی و توسعه برنامه های پژوهشی فرصتهای مطالعاتی و آموزشی و ایجاد مراکز پژوهشی و آموزشی مشترک تاکید میورزد انجام این پژوهش مهم و ضروری میباشد. روش این پژوهش از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و به لحاظ روش گردآوری اطلاعات از جمله تحقیقات توصیفی میباشد. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان متوسطه دوم شهر شوش در سال تحصیلی ۱۴۰۲ میباشد. تعداد ۳۴۵ نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده است که به روش نمونه گیری دو مرحله ای خوشه ای تصادفی اقدام به نمونه گیری شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی روحیه پژوهشگری و پرسشنامه علاقمندی به درس به عنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری انجام شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که فرضیه اصلی پژوهش با عنوان میزان برخوداری از روحیه پژوهشگری بر علاقمندی به درس در بین دانش آموزان متوسطه دوم شهر شوش موثر است مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که روحیه پژوهشگری به میران ۰٫۵۹ میتواند بر علاقمندی به درس در بین دانش آموزان تاثیر گذار باشد همچنین دیگر نتایج نشان داد که بین مولفه های پژوهش رفتارهای خلاقانه تفکر انتقادی و حل مسئله توانایی کار گروهی تلاش مستمر کنجکاوی و پرسشگری حساسیت به محیط اعتماد به نفس خود تنظیمی تخیل و ادراک فضایی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد.