واکاوی نقش مدیریت آموزشی در پرورش و شناسایی استعداد ها وبکارگیری عنصر خلاقیت در جریان امور آموزش

عرصه تعلیم و تربیت به دلیل اهمیت ، نقش و تاثیرگذاری ، از زوایای گوناگون قابل تامل و بررسی است . از نظرگستره، طیف وسیعی از جمعیت جوان و آینده ساز کشور را تشکیل می دهد که از کودکستان تا سطوح عالی دانشگاهی را در برمی گیرد. و از نظر پیچیدگی شامل فرآیندهای متعدد و فراوان اجزای نظام آموزشی است که هریک در روند تعلیم و تربیت موثر بوده و در شکل گیری ، ر شد و پویایی تعلیم و تربیت نقش آفرینی می کنند. در دنیای سازمانی امروز مدیران خلاق ، سازمان های خلاق وکارکنان خلاق اضلاع مثلث خلاقیت هستند که بدون هریک خلاقیت و نوآوری به سر منزل مقصود نمی رسد. ساختار سازمانی مناسب ، حمایت ، پشتیبانی و تشویق لازم مدیران دو عنصر اساسی در خلاقیت افرادند. و زمینه ها و شرایط خلاقیت امری الزامی است که سازمان ها می بایست آن را فراهم سازند تا به اهداف مورد نظر دست یابند.از نظر ابعاد مادی و معنوی و باتوجه به موضوعات متعدد اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی ، امنیتی ، هنری و مانند آن قابل بررسی است . لذا خلاقیت در عرصه تعلیم و تربیت موضوعی همه جانبه ، وسیع و تاثیرگذار است که چنانچه به درستی شناخته و مدیریت شود می تواند در همه مسایل تعلیم و تربیت که مترتب بر اجزای نظام آموزشی است ایفای نقش نماید.از آنجایی که خلاقیت و نوآوری یکی از مولفه های رشد و شکوفایی استعدادهای افراد جامعه است و باید مطالب پیرامون آن به درستی شناخته و به کار بسته شود تا منجر به تولید علم ، افزایش کیفیت خدمات، رشد همه جانبه و شکوفایی مستمر و گسترده استعدادها گردد .نقطه امید و توجه هر جامعه به نسل جوانی است که در حال تعلیم و تربیت و رشد و شکوفایی است . در حقیقت بیشترین توقع در موضوع خلاقیت و نوآوری از جوانان است که باید فرهنگ خلاقیت و باور آنان نسبت به این موضوع شکل گیرد تا نهضت خلاقیت استمراریابد.در این مقاله تلاش شده است خلاقیت و نوآوری در عرصه ی مدیریت آموزشی و نظام تعلیم و تربیت به اختصار تبیین شود تا شاید مسیر خلاقیت و نوآوری به درستی روشن گردیده و نهضت آن رشدیافته و بتواند پویایی خود را حفظ و تداوم بخشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، آموزشی ، خلاقیت ، نوآوری ، استعداد