رابطه خودتنظیمی یادگیری با خودکارآمد ی و موفقیت تحصیلی در دانش آموزان

خود تنظیمی و خودکارآمدی از عوامل تعیین کننده موفقیت تحصیلی در دانش آموزان هستند. خودتنظیمی به توانا یی کنترل رفتار، عواطف و افکار خود به منظور دستیابی به اهداف خاص اشاره دارد. این شامل استراتژی هایی مانند تع یین هدف، مدیریت زمان و نظارت بر خود است. از سوی دیگر، خودکارآمدی به باور فرد به توانایی خود در انجام موفقیت آم یز وظایف و رسیدن به اهداف اشاره دارد. تحقیقات نشان داده است که دانش آموزانی که دارای سطوح باایی از خودتنظیمی و خودکارآمدی هستند، احتماا عملکرد تحصیلی خوبی دارند، خودتنظیمی موثر دانش آموزان را قادر می سازد تا اهداف واقع بینانه تعیین کنند، زمان خود را به طور موثر مدیریت کنند و در مواجهه با چالش ها پافشاری کنند. عاوه بر این، خودکارآمدی باا به دانش آموزان اجازه میدهد تا با اعتماد به نفس کارهای دشوار را انجام دهند و بر موانع غلبه کنند. این عوامل با هم به بهبود عملکرد تحصیلی کمک می کنند. معلمان می توانند از دانش آموزان در توسعه مهارت های خودتنظیمی و خودکارآمدی خود از طریق مداخات هدفمند و پرورش ذهنیت رشد در کاس درس حمایت کنند. در نها یت، پرورش این ویژگی ها در دانش آموزان می تواند منجر به موفق یت تحصیلی بیشتر و رفاه کلی شود این مقاله به جنبه های مختلف دو عامل فوق و روش های تقویت آن در موفقیت تحصیلی میپردازد

کلیدواژه ها:

خود تنظیمی ، خودکارآمدی ، کنترل رفتار ، عملکرد تحصیلی