جو مدرسه به عنوان ترکیبی از رفتار مدیر مدرسه و رفتارهای معلمان

هنگامی که از جو صحبت می شود، افراد عادی تصویری از جو زمین که همچون هاله ای تمام وجوه زندگی آنها را احاطه کرده است ، به یاد می آورند. در گفتگوهای روزانه در سازمانها و نهادها، واژه های جو متشنج ، جو مسموم، جو ناآرام و ... بارها به کار برده می شود. حال این که کمتر به مفاهیم علمی آن توجه می شود و روشهای شناخت آن نیز کمتر مورد تحقیق قرار می گیرد. از نظر لغوی جو عبارت است از » اطراف ویا آنچه که بر چیز دیگری احاطه دارد ( فضا، مابین زمین و آسمان ) .«»هوی و میسکل « جویا اقلیم سازمانی را دریک مدرسه ، چنین تعریف می کنند: » جویا اقلیم سازمانی ، اصطلاح وسیعی است که به ادراک معلمان ازمحیط عمومی کار در مدرسه اطلاق شده و متاثر از سازمان رسمی ، غیر رسمی ،شخصیت افراد ورهبری سازمانی است . « از نظر » لیتوین « و» روبرت استرینج ر« جو سازمانی چنین است : » ادراکاتی که فرد از نوع سازمانی که در آن کار می کند دارد واحساس او به سازمان برحسب ابعادی مانند استقلال، ساختار سازمانی ، پاداش، ملاحظه کاریها، صمیمیت و حمایت و صراحت . «»علاقه بند « جو سازمانی را به کیفیت درونی سازمان، آنگونه که اعضای سازمان این کیفیت را تجربه و ادراک می کنند تعبیر می کند .»هالپین و کرافت « در تعریف جو سازمانی می گویند: » ویژگی های درونی که یک سازمان را از سازمان دیگر متمایز ساخته و روی رفتار افراد آن تاثیر می گذارد، جو سازمانی نامیده می شود. این جو سازمانی به وسیله ادراکات کارکنان و توصیف های آنان از ویژگی های درونی سازمان سنجیده می شود. « به طور کلی صاحب نظران هر کدام تعاریف متعددی از جو بیان داشته اند، ولی نکته ای که در اکثر تعاریف آنها مشترک است ، آناست که جو سازمانی بر اساس ادراک کارکنان از محیط سازمان سنجیده می شود.

کلیدواژه ها:

جو مدرسه ، مدیران ، معلمان ، رفتار