بررسی نقش خانواده ها به عنوان یکی از فاکتورهای تربیت کودکان

خانواده نهادی است که بیشترین نقش را در تربیت و سازندگی فرزندان دارد. از این رو جایگاه مهمی در زندگی فرد و جامعه دارد.از میان نهادهای موجود در هر جامعه ، خانواده از نظر تعداد کوچکترین ، ولی از نظر اثربخشی مهمترین نهاد اجتماعی است . رشد و تعالی ، فرهنگ پذیری ، ثبات شخصیت و تعادل روانی انسان در درون خانواده شکل می گیرد. خانواده از همان اولین لحظاتی که کودک وارد دنیای جدید می شود مشوقی برای رشد عاطفی او خواهد بود. ارتباطی که میان نوزاد و مراقبان اولیه ی او شکل می گیرد ترویج دهنده ی احساساتی مانند اعتماد، راحتی ، همراهی ، همدلی و اعتماد به نفس است . با بزرگ شدن کودک و زیادتر شدن رابطه ی او با اعضای دیگر خانواده آن هایاد می گیرند چطور رابطه ی دوستی با دیگران برقرار کنند، احساسات خود را به شکلی سالم مدیریت کرده و چگونه بر موانع و چالش ها در ارتباط با دیگران غلبه یابند .کودک امنیت را از خانواده درک می کند زیرا تنها خانواده است که نیازهای اساسی او مانند غذا، پوشاک و جای خواب را تامین می کند. جدا از تامین نیازهای اساسی کودک برای زنده ماندن، خانواده امنیت عاطفی کودک را تامین می کند به شکلی که در هیچ جای دیگری ان را دریافت نخواهد کرد. به همین علت زمانی که کودک شما بیرون است او نیاز دارد رفتار خاصی با او شود زیرا انتظار دارد بر اساس چیزی که عادت دارد با او رفتار کنند. اما در خانه او راحت احساسات خود را بیان می کند و به همین علت مهم است که در خانه محیطی امن و راحت برای کودک فراهم شود تا بتواند راحت حس خود را بیان نماید .

کلیدواژه ها:

نقش ، خانواده ، فاکتور ، تربیت ، کودکان