مقایسه آلوده ترین و پاکترین فصل سال از نظر آلودگی هوا و عوامل هواشناسی موثر بر آن در شهر تهران

مقایسه فصلی و ماهانه غلظت آلایند ههای شهر تهران طی سال ۱۴۰۲ نشان میدهد که اغلب، بیشینه غلظت، طی ماههای آذر و دی و کمینه غلظتطی ماه های فروردین و اردیبهشت رخ می دهد. در این مطالعه، میانگین غلظت آلاینده ها برای این دوره کمینه و بیشینه سال برای شهر تهران،محاسبه و مقایسه شده است. نتایج این مقایسه ها نشان می دهد که نسبت میانگین غلظت آلاینده های جوی طی دوره بیشینه غلظت به دوره کمینهغلظت برای آلاینده های گازی (SO(۲), CO, NO(۲ و آلاینده ذرات معلق (PM(۲.۵ شهر تهران به ترتیب، ۱/۷، ۲، ۱/۹، ۲/۱ محاسبه شده است. بررسیو مقایسه عوامل هواشناسی موثر بر غلظت آلاینده ها نشان میدهد که طی دوره ماه های آذر و دی شرایط افزایش پایداری جو به همراه کاهش سرعتبادهای سطح زمین برقرار بوده و باعث عدم جابجایی هوا می شود. از طرف دیگر طی ماه های فروردین و اردیبهشت پایداری جو کاهش یافته و افزایشسرعت باد و حرکات همرفتی جو و همچنین بارش های بهاری نیز باعث کاهش غلظت آلاینده ها می شود. نتایج محاسبات سرعت باد نزدیک سطحزمین نشان میدهد که سرعت باد میانگین دوره ماه های فروردین و اردیبهشت به میانگین دوره ماه های آذر و دی ۱۴۰۲ حدود ۱/۷ برابر بوده است. همچنین کل بارش های ماه های فروردین و اردیبهشت حدود ۲ برابر کل بارش های ماه های آذر و دی بوده است بنابراین ۲ برابری بارش ها طی دورهکمینه آلودگی به کاهش غلظت آلاینده ها در این دوره کمک نموده است. این تحلیل به خوبی آشکار می کند که با شرایط حاضر گسیل آلاینده ها ،شرایط هواشناسی فصل سرد اصلا کفاف تهویه آلاینده ها را از سطح این شهر نمی دهد.

کلیدواژه ها:

غلظت آلاینده های جوی ، عوامل هواشناسی ، تغییرات فصلی ، تهران