مطالعات موردی ژئوفیزیکی ساختمان های دولتی شهر تهران در برابر زلزله

زلزله یک پدیده طبیعی است که همه ساله در نقاط مختلف جهان به وقوع پیوسته و باعث به وجودآمدن خسارات جانی و مالی گسترده ای می گردد. به دلیل عدم توانایی علم مهندسی زلزله در پیش بینی دقیق زمان. مکان و شدت وقوع آن، یکی از اصلی ترین عوامل در کاهش خسارات ناشی از وقوع زلزله، ایجاد آمادگی های قبلی و تشخیص سازه های ناایمن در برابر زلزله است. آسیب شناسبی در شهر باتوجه به اقدامات مقاوم سازی سازه ها بر اساس راهکارهای علمی و فنی در راستای توسعه شهری است که لزوم توجه به آن در مناطق مختلف جهان متفاوت است. ایران به دلیل قرارگیری در کمربند لرزه خیز آلپ - هیمالیا و در محل تصادم ورقه های اوراسیا - عربی، از نظر لرزه زمین ساختی فعال است. در این تحقیق به بررسی مطالعات موردی ژئوفیزیکی ساختمان های دولتی شهر تهران در برابر زلزله پرداخته شده است. در هر یک از روش های تعیین آسیب پذیری لرزه ای فیزیکی، معیارهای خاصی بنابر اهمیت آنها و برگرفته از کارهای انجام گرفته ی معتبر قبلی. انتخاب گردیده است. لازم به ذکر است پس از جمع آوری داده ها، از روش های تحلیلی و توصیفی با به کارگیری نرم افزارهای تخصصی و برنامه نویسی مناسب و برنامه های آماری نتایج تحلیل شده است. نتایج نشان می دهند که نقشه های ارزیابی خطر لرزه ای احتمالاتی بهنگام یک ابزار پیش بینی کننده ی بسیار مفید هستند و همچنین عملکرد رضایت بخش آنها نمی تواند تصادفی رخ داده باشد چرا که در نتایج مرسوم برای این منطقه با نتایج روش پردازش جدید ارائه شده توسط نگارنده همخوانی خوبی دارد. ارزیابی خطر لرزه ای احتمالاتی بهنگام قابل دستیایی و انجام است که می تواند توسط احتمال چشمه ی لرزه ای احتمالاتی در بازه های زمانی و مکانی کوتاه تر آپدیت شود و مورد استفاده ی جدید در پردازش تحلیل خطر قرار گیرد. در پژوهش های آینده مدل های رخداد زمین لرزه های احتمالاتی چشمه ی لرزه ای که بازه همای زمانی کوچکتر در آن در نظرگرفته شوند میتوانند به عنوان فراهم کننده ی تخمین هایی باشد که هم قوی و هم دقیق هستند.

کلیدواژه ها:

ژئوفیزیکی ، ساختمان های دولتی ، زلزله ، لرزه زمین ساختی ، سازه های ناایمن