امکان سنجی تولید بیوگاز در سکونتگاه های روستایی سردسیر ایران

هدف از این مقاله، ارزیابی استفاده از بیوگاز در سکونتگاه های روستایی واقع در مناطق سردسیر و بررسی مشکلات، چالش ها و همچنین منافع و عوامل موفقیت اجرای این طرح است. یکی از موانع پیش روی این فرآیند، پائین بودن دمای هوا در فصول سرد است. تثبیت درجه حرارت هاضم به منظور تولید گاز، امری ضروری می باشد. مزایای جانبی بیوگاز علاوه بر تولید انرژی، کاهش آلودگی های زیست محیطی در سطح مناطق روستایی، از طریق تجزیه ی مواد آلی، فضولات حیوانی و زباله ها و کمک به ارتقای سطح بهداشت در مناطق روستایی از طریق نابودی عوامل بیماری زا می باشد. بهینه سازی وضعیت حاشیه ی روستاها و بسترهای طبیعی محل دفع فضولات، زباله و فاضلاب، از مزایای اجرای این طرح می باشد که این خود باعث بهبود چشم انداز روستا می شود. دشواری سوخت رسانی به سکونتگاه های کوهستانی دوردست و ن یاز مبرم مردم این مناطق به انرژی جهت گرمایش منازل، عاملی است در جهت بهره برداری و اجرای این منبع انرژی کم هزینه و قابل تولید در محل. یکی دیگر از فواید عمده ی اجرای این طرح، تولید میزان قابل توجهی کود غنی برای مصارف کشاورزی است. این پروژه در همه خانه های روستایی (صرف نظر از درآمد یا موقعیت اجتماعی اقشار) برای دسترسی به سوخت پاک، قابل اجرا است. علاوه بر این، اشتغال و فرصت های درآمدی نیز در داخل روستا ایجاد می شود. این یک جایگزین ایده آل با ارزش حرارتی بالا برای سوخت های فسیلی است. به طور کلی استفاده از بیوگاز، به عنوان یک منبع انرژی تجدید پذیر و یک استراتژی مهم در حل مشکلات مصرف انرژی مناطق روستایی- خصوصاً مناطق سردسیر- کشورهای در حال توسعه است.