بررسی و تجمیع آرای دیوان عدالت اداری در خصوص عوارض غیر قانونی شهرداری ها

عوارض شهرداری ها به عنوان یکی از منابع مهم درآمدی شهرداری ها در راستای تامین هزینه های عمومی شهری شناخته می شود. این عوارض معمولا بر اساس قوانین و مقررات مختلفی که به تصویب مجلس شورای اسلامی و سایر مراجع قانونی می رسد، تعیین و اخذ می شود. در عین حال، در عمل، مشکلاتی همچون اخذ عوارض غیرقانونی، تعدد و پیچیدگی آن ها، نارسایی در ضوابط اجرایی و تداخل قوانین موجب شده که بسیاری از شهروندان و کسب وکارها با مسائل قانونی مواجه شوند. دیوان عدالت اداری به عنوان مرجع رسیدگی به شکایات در خصوص قوانین و مقررات دولتی، در موارد متعددی به بررسی شکایات شهروندان در خصوص عوارض غیرقانونی شهرداری ها پرداخته است. هدف این مقاله، بررسی و تجمیع آرای دیوان عدالت اداری در خصوص عوارض غیرقانونی شهرداری ها و تحلیل این آرای صادره است. بدین منظور، ابتدا مفهوم و مبانی قانونی عوارض شهرداری ها توضیح داده شده و سپس به بررسی مواردی پرداخته می شود که در آن ها دیوان عدالت اداری به این نتیجه رسیده که شهرداری ها عوارض غیرقانونی از شهروندان اخذ کرده اند. این عوارض غیرقانونی شامل موارد مختلفی مانند عوارض مازاد، عوارض بدون پشتوانه قانونی، یا عوارضی است که برخلاف مقررات تعیین شده از سوی قانون گذار وضع شده اند. یکی از مسائلی که در آرای دیوان عدالت اداری به طور مکرر مشاهده می شود، عدم شفافیت و وضوح در تعیین نرخ عوارض است. در بسیاری از موارد، شهرداری ها بدون رعایت ضوابط قانونی، اقدام به افزایش نرخ عوارض کرده اند که این امر موجب تضییع حقوق شهروندان و بی اعتمادی عمومی به قوانین می شود. همچنین، برخی از شهرداری ها در مواردی عوارضی را اخذ کرده اند که در هیچ یک از مقررات قانونی مصوب، پیش بینی نشده بوده است.

کلیدواژه ها:

کلیدواژگان: عوارض شهرداری ها ، نظارت دیوان عدالت اداری ، کمیسیون ماده ۱۰۰ ، تخلفات شهرداری ها ، عوارض غیرقانونی