بررسی پراکنش فضایی و دسترسی به فضاهای سبز شهری ( مطالعه موردی : منطقه یک شهرداری تبریز)

امروزه مفهوم شهرها بدون فضای سبز در اشکال گوناگون آن، غیر قابل تصور است . فضای سبز در شهرها، به ویژه در شهرهای بزرگ و صنعتی ، دارای عملکردهای مختلفی می باشند. بنابراین فضای سبز از یک سو موجب بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها شده، از سوی دیگر شرایط مناسبی را برای گذران اوقات فراغت شهروندان مهیا می سازد. نمی توان از اهمیت و نقش فضای سبز شهری در حیات و پایداری آنها و تاثیرات فیزیکی و طبیعی آن در سیستم شهری و بازدهی های مختلف اکولوژیکی ، اقتصادی و اجتماعی آن چشم پوشی نمود. با این رویکرد فضای سبز شهری را میتوان به عنوان مکانهای بیرونی با مقادیر برجسته ای از حیات گیاهی و وجود عمده ای از مناطق شبه طبیعی تعریف نمود. هدف اصلی پژوهش ، بررسی پراکنش فضایی و دسترسی به فضاهای سبزسطح منطقه یک شهرداری تبریز می باشد روش تحقیق به لحاظ هدف توصیفی -تحلیلی بوده طبق سالنامه آماری ۱۳۹۵ جمعیت کل شهر تبریز برابر ۱۵۸۴۸۵۵ نفر بوده و منطقه یک شهرداری تبریز ۲۱۸۶۴۷ نفر جمعیت دارد که این میزان ۸.۱۳ درصد از جمعیت کل شهر را تشکیل می دهد. وسعت این منطقه برابر ۹.۱۵۴۶ هکتار است که از این مقدار ۱۹۸ هکتار آن شامل فضای سبز و باغ بوده و جمع متراژ فضای سبز و پارکهای منطقه یک برابر آمار ۱۴۰۱ به میزان ۱۰۸۴۸۸۲ متر مربع و سرانه فضای سبز موجود در این منطقه در سال ۱۴۰۱ برابر ۹۶.۴ متر مربع برای هر نفر است . که در مفایسه با شاخص تعیین شده از سوی محیط زیست سازمان ملل متحد ( ۲۰ تا ۲۵ متر مربع برای هر نفر ) فاصله زیادی دارد.

کلیدواژه ها:

پراکنش فضای سبز ، کاربری فضای سبز ، سرانه فضای سبز ، منطقه یک شهرداری تبریز