نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی در جنوب استان کرمان

هدف کلی این پژوهش، نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی است. جامعه ی آماری تحقیق شامل همه ی روستاییان شهرستانهای جیرفت و عنبرآباد در جنوب استان کرمان است (N=۷۵۸۱۹). با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، ۳۸۲ نفر از آنها با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامهای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ تایید شد (α>۰.۷). تجزیه و تحلیل دادهها بهوسیله ی نرمافزار SPSSwin۱۸ انجام شد. نتایج نشان داد که خانوارهای روستایی موردمطالعه ازنظر مولفههای مدیریت مشارکتی در وضعیت نامساعد و ازنظر مولفههای توانمندسازی در وضعیت نسبتا مساعدی قرار دارند. همچنین، نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه ی مثبت و معنیداری بین مولفههای مدیریت مشارکتی با توانمندسازی وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که ۳/۸۵ درصد از تغییرات متغیر ملاک تحقیق (توانمندسازی) توسط متغیرهای پیشبین تحقیق، یعنی مولفههای مدیریت مشارکتی (مشارکت در هدفگذاری، مشارکت در تصمیمگیری، مشارکت در کاهش اثرات و مشارکت در تغییر و تحول) قابل پیشبینی است. علاوه براین، نتایج تحلیل عاملی محدودیتهای مدیریت مشارکتی دربین جوامع محلی را در عاملهای موانع انگیزشی و نیازسنجی، موانع اقتصادی و اعتمادی، موانع برنامهریزی، موانع ارتباطی و آموزشی و موانع اطلاعیابی خلاصه کرد.

کلیدواژه ها:

participatory management ، empowerment ، drought ، rural communities ، sustainable development ، مدیریت مشارکتی ، توانمندسازی ، خشکسالی ، جوامع روستایی ، توسعه پایدار