چگونه توانستم مشکل عدم دوست یابی دانش آموز کلاس دوم حل کنم ؟

پژوهش ما در مدرسه ابتدایی تمدن سازان اقلید در کلاس دوم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد. دوست یابی دانش آموزانبه عنوان یک پروسه مهم در زندگی تحصیلی و اجتماعی آنها مطرح می شود. ارتباطات اجتماعی و دوست یابی با همکلاسی ها ودانش آموزان دیگر نقش بسیار مهمی در افزایش رضایت و موفقیت تحصیلی دارد. دوست یابی می تواند به تقویت اعتماد به نفس وخودکنترل، کاهش اضطراب و احساس تنهایی کمک کند. همچنین ارتباطات اجتماعی موجب ایجاد شبکه های حمایتی و افزایش حس تعلق به محیط مدرسه می شود. آموزش مهارت دوست یابی کار آسانی نیست و والدین با صبر و شکیبایی می توانند این مهارترا آموزش دهند و تقویت کنند. همچنین ارائه واکنش های سازنده در قبال رفتار کودک، تشویق رفتار خوب، پرهیز از انتقاد، یادگیری روش های موثر در زمینه آموزش مهارت ها و تمرین مهارت ها از دیگر راهکارهایی است که به افزایش توان دوست یابی کودککمک می کند..با دانش آموزی به نام محمد برخورد کردم که دارای مشکل دوری جستن و عدم دوستی با دیگران و عدم دوستی باسایرین بود . به طور کلی ، دوست یابی دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و می تواند به رشد و توسعه شخصیت و روابط اجتماعی فرد کمک کند.

کلیدواژه ها:

دوست ، کلاس دوم ، مادر ، ارتباط