بررسی تنوع مورفولوژیکی دانه لاین های خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان با روش های آماری چند متغیره

در این تحقیق به منظور دستیابی به میزان و الگوی تنوع ژنتیکی در بذر جمعیت لاین های خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان، ۷۰ لاین حاصل از تلاقی PAC۲RHA۲۶۶ به همراه والدین در قالب طرح لاتیس مستطیل ۹×۸ با دو تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. بعد از رسیدگی صفات مختلفی از قبیل طول دانه، عرض دانه، قطر دانه، وزن صد دانه، درصد پوسته دانه، درصد مغز دانه و عملکرد تک بوته اندازگیری شدند. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنی دار بین لاین های مورد مطالعه از نظر تمامی صفات مورد بررسی در سطح احتمال ۱٪ وجود دارد. در بین صفات مورد بررسی بیشترین ضریب تغییرات مربوط به عملکرد تک بوته (۴۲/۲۳) و کمترین آن مربوط به درصد مغز دانه (۳۷/۱) بود. وراثت پذیری بالا به ترتیب مربوط به وزن صد دانه (۹۹۵/۰) و عرض دانه (۹۹۰/۰) و کمترین آن مربوط به عملکرد تک بوته (۵۲۱/۰) بود. بیشترین ضریب همبستگی بین صفات قطر دانه و عرض دانه (**۹۰۸/۰) مشاهده شد. تجزیه به مولفه های اصلی متغیرهای مورد مطالعه را به ۲ مولفه با واریانس تجمعی ۸۱ درصد کاهش داد. ۷۲ لاین آفتابگردان با استفاده از تجزیه خوشه ای به روش Ward به شش گروه طبقه بندی شدند.

کلیدواژه ها:

Cluster Analysis ، genotypic diversity ، phenotypic correlation ، Principal component analysis ، Yield ، تجزیه به مولفه های اصلی ، تجزیه خوشه ای ، تنوع ژنتیکی ، عملکرد ، همبستگی فنوتیپی