بررسی نقش مدیریت شهری در خلق عدالت فضایی در شهر طرقبه با رویکرد شهر عدالت محور

هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی عملکرد مدیریت شهری با رویکرد عدالت فضایی در شهر طرقبه بود. بدین منظور جهت دستیابی اهداف پژوهش از روش اسنادی-میدانی استفاده گردید. جامعه آماری مطالعه را کلیه ساکنان شهر طرقبه تشکیل دادند که جمعیت آن ها با توجه به آخرین سرشماری حدود ۲۰ هزار نفر می باشد. حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران برابر با ۳۷۶ نفر تعیین شد. از طریق نمونه گیری تصادفی ساده از ساکنین منطقه مزبور اطلاعات جمع آوری گردید. فرایند گردآوری اطلاعات در سه مرحله انجام شد: در ابتدا به منظور شناسایی شاخص های عدالت توزیعی بر مبنای نظریه عدالت محور، مطالعه اسنادی صورت گرفت. پس از آن، شاخص ها توسط اساتید حوزه مدیریت مورد بازبینی قرار گرفتند. در مرحله سوم بر اساس شاخص های نهایی، پرسشنامه تهیه گردید و در بین ساکنین توزیع شد. پس از گردآوری اطلاعات برای تجزیه و تحلیل از نرم افزارهای تحلیل آماری NCSS،Statistica و آزمون های آماری تی تک نمونه ای، رگرسیون و مقایسه میانگین استفاده گردید. طبق نتایج حاصل از رگرسیون، در شهر طرقبه مدیریت شهری در بی عدالتی شهر طرقبه نقش دارد و مدیریت شهری در برخی از ابعاد موجب بی عدالتی شده است. یافته های حاصل از آزمون تی تک متغیره نشان داد که عملکرد مدیریت شهری در توزیع عادلانه ابعاد مسکونی، کالبدی و بهداشتی، مناسب بوده است. اما طبق نتایج به لحاظ آموزشی و خدماتی توزیع خدمات و امکانات در شهر طرقبه، متناسب با عدالت فضایی نمی باشد. نتایج حاصل از آزمون مقایسه میانگین ها نشان داد که در میزان دستیابی ساکنان محله های شهر طرقبه به خدمات عمومی شهری، نابرابری وجود دارد و فرضیه تحقیق مورد تایید قرار گرفت. طبق نتایج ساکنان محله های ویلاشهر، محله مرکزی طرقبه و بوستان گلستان به ترتیب بیشترین میزان دسترسی به خدمات عمومی شهری را دارند و محله های فرهنگیان، عنبران و طرقدر به ترتیب از کمترین میزان دسترسی به خدمات عمومی شهری برخوردار هستند..

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، عدالت فضایی ، شهر طرقبه.