واکاوی مفهوم عدالت سازمانی در سازمان های دولتی ایران : رویکرد فراتحلیلی

اصلی ترین عامل حیات هر سازمانی نیروی انسانی آن است و از آنجایی که هرکدام از اعضای سازمان در محیط های گوناگون (خانواده، مدرسه، دانشگاه یا حتی جامعه) با مذهب، ارزش ها، شرایط اقتصادی، نیازها و فرهنگ های متفاوت بزرگ شده اند، طبیعی است که در موقعیت های یکسان رفتارهای غیریکسانی از خود نشان دهند. اینجاست که اگر رفتار سازمانی در سازمان تعریف شود، مشکلات و حواشی کمتری در سازمان به وجود می آید. علم رفتار سازمانی یک مطالعه چند بعدی است که نشان می دهد افراد، گروه ها و ساختارهای یک سازمان چگونه بر یکدیگر تاثیر می گذارند و باعث بهره وری کارکنان می شوند. رفتار سازمانی علم مطالعه و کاربرد دانش درباره ی نحوه ی تعامل افراد و گروه ها در سازمان بوده و عواملی را بر رفتار فرد و گروه در سازمان تاثیر می گذارد و همچنین چگونگی مدیریت و ارتباط سازمان با محیط را مطالعه می کند. در ادبیات سازمانی مفهوم عدالت سازمانی مورد توجه قرار گرفته است و اهمیت این موضوع ضرورت مطالعه عدالت سازمانی را نشان می دهد. مقاله حاضر به روش سیستماتیک و فراتحلیل به بررسی مفهوم عدالت سازمانی در سازمان های دولتی ایران در بازه زمانی سال های ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۳ به وسیله نرم افزار متاآنالیز CMA پرداخته است. نتایج پردازش انجام شده نشان می دهد متغیرهای مدیریت کیفیت فراگیر (اندازه اثر : ۰/۹۳) و رهبری خدمتگزار (اندازه اثر : ۰/۶۹) بیشتر تاثیر را بر عدالت سازمانی دارد و عدالت سازمانی تاثیرگذاری بیشتری بر متغیرهای تعهد سازمانی (اندازه اثر : ۰/۹۲) و سرمایه اجتماعی (اندازه اثر : ۰/۷۲) دارد.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، سازمان ، رفتار سازمانی ، سازمان های دولتی