تاثیر بازی های بومی -محلی بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی مدرسه وحدت جوانرود در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی های بومی- محلی بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان با نیازهای ویژه مدرسه وحدت جوانرود در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر، تجربی و جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل تمام دانش آموزان کم توان ذهنی مقطع ابتدایی مدرسه وحدت شهرستان جوانرود استان کرمانشاه بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده، تمام آزمودنی هایی که با توجه به پرسشنامه مهارت های اجتماعی از بین دانش آموزان کم توان ذهنی دارای مشکلات برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی بودند، نمونه ای به حجم ۳۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه یک ساعته (هر هفته یک جلسه) تحت آموزش بازی های بومی- محلی قرار گرفتند. در پایان آموزش، پس آزمون بر روی دو گروه اجرا شد، داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بازی های بومی – محلی بر افزایش مهارت های اجتماعی مناسب و رابطه با همسالان و کاهش رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و برتری طلبی دانش آموزان کم توان ذهنی اثر بخش بود. نتیجه گیری: دست اندرکاران حوزه آموزش و پرورش می توانند با استفاده از کاربرد بازی های بومی-محلی به افزایش مهارت های اجتماعی کودکان کم توان ذهنی کمک شایانی کنند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان کم توان ذهنی ، بازی های بومی-محلی ، مهارت های اجتماعی