بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان علی آبادکتول

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی معلمان(درون گرایی و برون گرایی ) با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان علی آبادکتول می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی - همبستگی و از نظر موقیعت میدانی است . جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان پایه پنجم شهرستان علی آبادکتول به تعداد۵۰ نفر و کلیه دانش آموزان پایه پنجم مقطع ابتدایی به تعداد ۱۹۵۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ می باشد. برای گردآوری داده ها مربوط به ویژگی های شخصیتی معلمان از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ (۱۹۸۵)، برای اندازه گیری میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از میانگین معدل امتحانات پایانی دانش آموزان پنجم ابتدایی کل کلاس استفاده شده است . داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss و با استفاده از روشهای آماری توصیفی (فراوانی ، درصد، میانگین )و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن ، کای دو و کرامر- فی ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج فرضیه ها به شرح زیراست : بین ویژگیهای شخصیتی معلمان درونگرا و برونگرا و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تفاوت مشاهده نگردید. بین جنسیت معلمان و ویژگی های شخصیتی آنان رابطه ای مشاهده نگردید. بین سابقه معلمان و ویژگی های شخصیتی آنان رابطه معنی دار وجود دارد. بین سن معلمان و ویژگی های شخصیتی آنان رابطه معنی دار وجود دارد. بین تحصیلات معلمان و ویژگی های شخصیتی آنان رابطه معنی دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درونگرایی ، برونگرایی ، ویژگی های شخصیتی معلمان ، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان