بهینه سازی ابعاد پلیسه، بیلت و فاکتور اصطکاک در فورجینگ سرد قطعات تقارن محوری با قالب های بسته غیر دقیق

در این مقاله، در طراحی فرایند فورجینگ ( آهنگری ) با قالبهای بسته غیر دقیق، سه پارامتر: نسبت عرض به ضخامت پلیسه، نسبت ارتفاع به قطر بیلت ( شمش ) و فاکتور اصطکاک، مورد بررسی قرار گرفته است. دو عامل مهم در فرایند فورج: نیروی لازم برای فورج و مقدار پرشدن فضای داخلی قالب مطالعه گردید. برای شبیه سازی و تحلیل المان محدود، یک مدل آزمایشگاهی شبیه سازی شد. سپس، برای اعتبار سنجی کار تحقیقاتی، مقدار نیروی به دست آمده از روش المان محدود با مقدار نیروی کار تجربی مقایسه گردید. برای ارتباط دادن بین پارامتر های مذکور ، شبکه عصبی دولایه به کار رفت. و با استفاده از الگوریتم ژنتیک، فاکتور اصطکاک و ابعاد پلیسه و بیلت جهت کاهش مقدار نیرو و افزایش درصد پر شدن قالب به دست آمد. سپس، این مقادیر با نتایج کار آزمایشگاهی ثبت شده توسط مرجع دیگر، مقایسه گردید.

کلیدواژه ها:

فورج ، قالب بسته ، المان محدود ، شبکه عصبی ، الگوریتم ژنتیک