نقش میانجیگر راهبردهای تنظیم هیجان در تبیین روابط علی بین سبک های فرزندپروری ادراک شده و مسئولیت پذیری در نوجوانان مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف تبیین روابط علی بین سبک های فرزندپروری ادراک شده و مسئولیت پذیری در نوجوانان مقطع متوسطه دوم با نقش میانجیگر راهبردهای تنظیم هیجان انجام شد. پژوهش فوق به لحاظ هدف کاربردی ، و بر حسب گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه ی شهر تهران بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای ، به روش کلاین با در نظر گرفتن احتمال ریزش،۳۵۳ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه ی مقیاس ادراک کودک از والدین (POPS)، پرسشنامه ی تنظیم هیجان برای کودکان و نوجوانان CA-) ( ERQ و نسخه ی فارسی پرسشنامه مسئولیت پذیری شخصی نوجوانان (PRA) بود. در پژوهش فوق از روش های آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. چگونگی برازش مدل اندازه گیری با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی ، نرم افزار ۰.۲۴ AMOS و برآورد بیشینه احتمال (ML) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که راهبردهای تنظیم هیجان به صورت مثبت و معنادار رابطه ی بین سبک های فرزند پروری ادراک شده از والدین با مسئولیت پذیری را در نوجوانان مقطع متوسطه دوم میانجیگری می کند.با توجه به نتایج می توان گفت که نوجوانانی که مهارت های تنظیم هیجان قویتری دارند،معمولا بهتر می توانند با چالش ها و فشارهای زندگی کنار بیایند و احساسات منفی را به شیوه ای سازنده مدیریت کنند. این مهارت ها می توانند به عنوان یک میانجی در رابطه بین سبک فرزندپروری و مسئولیت پذیری عمل کنند. با توجه به اهمیت راهبردهای تنظیم هیجان و پیامدهای ناشی از انتخاب اشتباه آن بخصوص در نوجوانان و جوانان پیشنهاد می شود که دوره های آشنایی با افزایش مهارت های هوش هیجانی و اثرات آن بر روی بهزیستی روانی و کیفیت زندگی در سطح گسترده تری انجام شود.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، شیوه ی فرزندپروری ادراک شده ، مسئولیت پذیری