مقایسه تطبیقی مولفه های تاثیرگذار معماری بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی معاصر و مسکن سنتی(نمونه مطالعاتی: شهر شیراز)

ورود بیوفیلیک به عرصه طراحی در معماری برخلاف دیگر گرایش های معماری از حوزه نظری و کتاب های علمی آغاز گردیده است. بدین منظور معماری در جستجوی راهی به سوی رفع نیازهای انسان از دیرباز تاکنون بوده است که یکی از مهم ترین نیازهای انسان، نیاز به طبیعت و برقراری ارتباط با آن است. بنابراین طراحی بیوفیلیک بدین معنا نیست که ساختمان هایمان را با گل و گیاهان پوشش دهیم بلکه طراحی بیوفیلیک سعی دارد، با ادغام طبیعت در طراحی برای از بین بردن شکافی که بین طراحی مسکن سنتی و مسکن معاصر به وجود آمده و به طور قابل توجهی بر الگوی زندگی افراد تاثیرگذار بوده است را با طراحی براساس الگوهای بیوفیلیک برگرفته از مسکن سنتی در اتصال پیوند دوباره معماری با طبیعت در طراحی مسکن معاصر فراهم سازد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه تطبیقی مولفه های تاثیرگذار معماری بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی معاصر و مسکن سنتی در شهر شیراز بوده است. پژوهش حاضر به دلیل استفاده از روش های کمی و کیفی به صورت توامان دارای پارادیم ترکیبی است و از حیث هدف، کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات بصورت اسنادی، میدانی و پرسشنامه ای است. پرسشنامه توسط افراد متخصص در حوزه معماری توزیع و داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۴ مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. جهت ارزیابی سوالات پژوهش از آزمون فریدمن، کروسکال والیس، کولموگروف-اسمیرنوف، من ویتنی و آزمون ویلکاکسون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین رتبه های به دست آمده در مجتمع های مسکونی معاصر و مسکن سنتی شهر شیراز در مولفه های ارتباط بصری با طبیعت، تنوع حرارتی و جریان هوا، ارتباط مستقیم با سیستم های طبیعی، ارتباط با مصالح طبیعی و پناهگاه، دارای اختلاف معنادار در مقدار هستند. به عبارت دیگر، اگرچه در اولویت بندی بعضی از این مولفه ها دارای رتبه های یکسان در هر دو گونه مسکن بوده اند، اما مقدار ارزش آن ها دارای تفاوت معناداری است.

کلیدواژه های مقایسه تطبیقی مولفه های تاثیرگذار معماری بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی معاصر و مسکن سنتی(نمونه مطالعاتی: شهر شیراز):

مسکن ، معاصر ، سنتی ، بیوفیلیک ، معماری ، طراحی